7 แล้วเราจะตัดอิสราเอลออกเสียจากแผ่นดินซึ่งเราได้ให้แก่พวกเขา และเราจะเหวี่ยงนิเวศซึ่งเราทำให้บริสุทธิ์เพื่อนามของเราไปจากสายตาของเรา และอิสราเอลจะเป็นคำเปรียบเปรย และเป็นขี้ปากในหมู่ชนชาติทั้งหลาย
8 และนิเวศนี้จะกลายเป็นกองสิ่งปรักหักพัง ทุกคนที่ผ่านไปจะประหลาดใจ และจะเยาะเย้ยและกล่าวว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์จึงทรงทำเช่นนี้แก่แผ่นดินนี้และพระนิเวศนี้?’
9 แล้วพวกเขาจะตอบว่า ‘เพราะเขาทั้งหลายละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา ผู้ทรงนำบรรพบุรุษของเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์ และไปยึดถือพระอื่น อีกทั้งนมัสการและปรนนิบัติพระเหล่านั้น เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ทรงนำเหตุร้ายทั้งหมดนี้มาเหนือเขาทั้งหลาย’ ”
10 ต่อมาเมื่อสิ้นยี่สิบปี ที่ซาโลมอนได้ทรงสร้างอาคารสองหลัง คือพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และพระราชวังของกษัตริย์
11 แล้วพระราชาซาโลมอนก็ประทานเมือง 20 เมืองในแผ่นดินกาลิลีแก่ฮีรามกษัตริย์แห่งไทระ เพราะฮีรามได้ส่งไม้สนสีดาร์ ไม้สนสามใบและทองคำให้แก่ซาโลมอน ตามที่พระองค์มีพระประสงค์
12 แต่เมื่อฮีรามเสด็จจากเมืองไทระเพื่อชมเมืองที่ซาโลมอนประทานแก่ท่าน เมืองเหล่านั้นไม่เป็นที่พอพระทัยท่าน
13 เพราะฉะนั้นท่านจึงว่า “น้องเอ๋ย เมืองที่ท่านให้เรานั้นเป็นเมืองอะไรอย่างนี้?” ท่านจึงเรียกเมืองเหล่านั้นว่า แผ่นดินคาบูลจนทุกวันนี้