19 เขาทั้งหลายถือเทศกาลปัสกานี้ในปีที่สิบแปดของรัชกาลโยสิยาห์
20 ภายหลังสิ่งทั้งหมดนี้เมื่อโยสิยาห์ทรงจัดพระวิหารเสร็จแล้ว เนโคพระราชาแห่งอียิปต์เสด็จขึ้นไปสู้รบที่คารคะมีชที่แม่น้ำยูเฟรติส และโยสิยาห์เสด็จไปสู้รบกับพระองค์
21 แต่พระองค์ทรงส่งทูตไปทูลโยสิยาห์ว่า “พระราชาแห่งยูดาห์ เรามีเรื่องอะไรกับท่านหรือ? วันนี้เราไม่ได้มาต่อสู้กับท่านแต่มาต่อสู้กับประเทศซึ่งเราทำสงครามด้วย และพระเจ้าทรงบัญชาเราให้รีบไป จงหยุดขัดขวางพระเจ้าผู้สถิตกับเรา มิฉะนั้นพระองค์จะทรงทำลายท่าน”
22 อย่างไรก็ตามโยสิยาห์ไม่ยอมหันไปจากเนโค แต่ทรงปลอมพระองค์เพื่อจะสู้รบกับเนโค พระองค์ทรงไม่ฟังพระดำรัสของเนโคที่มาจากพระโอษฐ์ของพระเจ้า และทรงเข้าสู้รบ ณ ที่ราบเมกิดโด
23 นักธนูยิงพระราชาโยสิยาห์ พระราชาจึงตรัสกับข้าราชการของพระองค์ว่า “จงพาเราออกไป เพราะเราบาดเจ็บสาหัส”
24 ข้าราชการของพระองค์จึงพาพระองค์ออกจากรถรบ และให้พระองค์ประทับในรถรบคันที่สองของพระองค์ แล้วนำพระองค์มายังกรุงเยรูซาเล็มและพระองค์ก็สิ้นพระชนม์ เขาทั้งหลายฝังพระองค์ไว้ในอุโมงค์ของบรรพบุรุษของพระองค์ ยูดาห์และเยรูซาเล็มทั้งหมดก็ไว้ทุกข์ให้โยสิยาห์
25 เยเรมีย์กล่าวคำคร่ำครวญถวายโยสิยาห์ด้วย นักร้องชายและนักร้องหญิงทั้งหมดก็กล่าวถึงโยสิยาห์ในคำคร่ำครวญของพวกเขาจนถึงทุกวันนี้ พวกเขาทำสิ่งนี้ให้เป็นธรรมเนียมในอิสราเอล ดูสิ มีการบันทึกไว้ในหนังสือคร่ำครวญ