1 เมื่อซาโลมอนทรงจบคำอธิษฐานแล้ว ไฟลงมาจากฟ้าสวรรค์ไหม้เครื่องบูชาเผาทั้งตัวและเครื่องสัตวบูชา และพระสิริของพระยาห์เวห์ก็เต็มพระนิเวศ
2 ปุโรหิตทั้งหลายเข้าไปในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ไม่ได้ เพราะว่าพระสิริของพระยาห์เวห์เต็มพระนิเวศของพระยาห์เวห์
3 เมื่อคนอิสราเอลทั้งหมดเห็นไฟลงมาและพระสิริของพระยาห์เวห์อยู่บนพระนิเวศ เขาทั้งหลายก็กราบซบหน้าติดพื้นบนทางเดิน และนมัสการทั้งสรรเสริญพระเจ้าว่า“เพราะพระองค์ประเสริฐเพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์”
4 แล้วพระราชาและประชาชนทั้งหมดถวายเครื่องสัตวบูชาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์
5 กษัตริย์ซาโลมอนทรงถวายเครื่องสัตวบูชาเป็นวัว 22,000 ตัว และแกะ 120,000 ตัว ดังนี้แหละพระราชาและประชาชนทั้งหมดได้ถวายพระนิเวศของพระเจ้า
6 บรรดาปุโรหิตก็ยืนประจำตำแหน่งของตน ทั้งคนเลวีพร้อมกับเครื่องดนตรีสำหรับบรรเลงถวายแด่พระยาห์เวห์ ซึ่งกษัตริย์ดาวิดทรงทำขึ้นเพื่อขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เมื่อดาวิดถวายสรรเสริญด้วยฝีมือบรรเลงของเขาทั้งหลาย (เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์) แล้วปุโรหิตที่อยู่ฝั่งตรงข้ามของพวกเขาก็เป่าแตร ส่วนอิสราเอลทั้งหมดยืนอยู่
7 และซาโลมอนทรงทำพิธีชำระส่วนกลางของลานซึ่งอยู่ข้างหน้าพระนิเวศของพระยาห์เวห์ให้บริสุทธิ์ เพราะพระองค์ทรงถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวและไขมันของเครื่องศานติบูชาที่นั่น เพราะว่าแท่นทองสัมฤทธิ์ซึ่งซาโลมอนทรงสร้างไว้นั้น ไม่สามารถบรรจุเครื่องบูชาเผาทั้งตัว เครื่องธัญบูชาและไขมัน
8 ในเวลานั้นซาโลมอนทรงถือเทศกาลเลี้ยงอยู่เจ็ดวัน และอิสราเอลทั้งสิ้นก็อยู่กับพระองค์ เป็นชุมนุมชนยิ่งใหญ่มาก ตั้งแต่ทางเข้าเมืองฮามัทจนถึงลำธารแห่งอียิปต์
9 และในวันที่แปด เขาทั้งหลายมีการประชุม เพราะพวกเขามีงานมอบถวายแท่นบูชามาเจ็ดวัน และถือเทศกาลเลี้ยงมาเจ็ดวันแล้ว
10 เมื่อวันที่ยี่สิบสามของเดือนที่เจ็ด พระองค์ทรงให้ประชาชนกลับบ้านของตน ด้วยใจชื่นบานและยินดีเพราะความดีซึ่งพระยาห์เวห์ได้ทรงสำแดงแก่ดาวิด แก่ซาโลมอนและแก่อิสราเอลประชากรของพระองค์
11 ดังนี้แหละ ซาโลมอนทรงสร้างพระนิเวศของพระยาห์เวห์และพระราชวังเสร็จ คือทุกอย่างซึ่งพระองค์ทรงดำริจะทำในเรื่องพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และพระราชวังของพระองค์ พระองค์ทรงทำให้สำเร็จ
12 แล้วพระยาห์เวห์ทรงปรากฏแก่ซาโลมอนในเวลากลางคืนและตรัสกับพระองค์ว่า “เราได้ยินคำอธิษฐานของเจ้า และได้เลือกสถานที่นี้สำหรับเราให้เป็นนิเวศแห่งเครื่องสัตวบูชา
13 ถ้าเราปิดฟ้าสวรรค์ไม่ให้ฝนตก หรือบัญชาตั๊กแตนให้มากินแผ่นดิน หรือส่งโรคระบาดมาท่ามกลางประชากรของเรา
14 ถ้าประชากรของเราผู้ซึ่งเขาเรียกกันโดยนามของเรานั้นจะถ่อมตัวลง อธิษฐานและแสวงหาหน้าของเรา ทั้งหันเสียจากทางชั่วของพวกเขา เราก็จะฟังจากสวรรค์ และจะให้อภัยแก่บาปของเขาและจะรักษาแผ่นดินของเขาให้หาย
15 และบัดนี้ตาของเราจะลืมอยู่และหูของเราจะฟังคำอธิษฐานซึ่งเขาทั้งหลายอธิษฐาน ณ สถานที่นี้
16 เพราะบัดนี้เราได้เลือกสรรและทำให้นิเวศนี้เป็นที่บริสุทธิ์เพื่อนามของเราจะอยู่ที่นั่นเป็นนิตย์ และตาของเรา ใจของเราจะอยู่ที่นั่นตลอดเวลา
17 ส่วนเจ้า ถ้าเจ้าดำเนินต่อหน้าเราเหมือนอย่างดาวิดบิดาของเจ้าดำเนินนั้น และทำทุกอย่างตามที่เราได้บัญชาเจ้าไว้ ทั้งรักษากฎเกณฑ์และกฎหมายของเรา
18 แล้วเราจะสถาปนาบัลลังก์ของเจ้า ดังที่เราได้ทำพันธสัญญาไว้กับดาวิดบิดาของเจ้าว่า ‘เจ้าจะไม่ขาดชายที่จะครอบครองเหนืออิสราเอล’
19 “แต่ถ้าเจ้าทั้งหลายหันไปและละทิ้งกฎเกณฑ์และบัญญัติของเราซึ่งเราตั้งไว้ต่อหน้าพวกเจ้า และไปปรนนิบัติพระอื่นๆ และนมัสการพระเหล่านั้น
20 แล้วเราจะถอนเขาทั้งหลายจากแผ่นดินของเรา ซึ่งเราได้ให้แก่พวกเขาและเราจะเหวี่ยงนิเวศซึ่งเราทำให้บริสุทธิ์เพื่อนามของเราไปจากสายตาของเรา และเราจะทำให้เขาเป็นคำเปรียบเปรยและเป็นขี้ปากในหมู่ชนชาติทั้งหลาย
21 และนิเวศนี้ซึ่งสูงส่ง ทุกคนที่ผ่านไปจะประหลาดใจ แล้วกล่าวว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์จึงทรงทำเช่นนี้แก่แผ่นดินนี้และพระนิเวศนี้?’
22 แล้วพวกเขาจะตอบว่า ‘เพราะเขาทั้งหลายละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเขา ผู้ทรงนำพวกเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์และไปยึดถือพระอื่นๆ อีกทั้งนมัสการและปรนนิบัติพระเหล่านั้น ฉะนั้นพระองค์จึงทรงนำเหตุร้ายทั้งหมดนี้มาเหนือเขาทั้งหลาย’ ”