1 ในปีที่สามแห่งรัชกาลกษัตริย์เบลชัสซาร์ มีนิมิตปรากฏแก่ข้าพเจ้าดาเนียล หลังจากนิมิตที่ปรากฏแก่ข้าพเจ้าครั้งแรกนั้น
2 และในนิมิตนั้น ตามที่ข้าพเจ้าได้เห็น ปรากฏว่า ข้าพเจ้าอยู่ที่สุสาเมืองป้อม ซึ่งอยู่ในมณฑลเอลาม และข้าพเจ้าก็เห็นนิมิต ข้าพเจ้าอยู่ที่แม่น้ำอุลัย
3 ข้าพเจ้าเงยหน้าดู และเห็นแกะผู้ตัวหนึ่งยืนอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำ มีเขาสองเขา เขาทั้งสองก็ยาว แต่ข้างหนึ่งยาวกว่าอีกข้างหนึ่ง และเขาที่ยาวนั้นงอกมาทีหลัง
4 ข้าพเจ้าเห็นแกะผู้ตัวนั้นขวิดไปทางตะวันตก ทางเหนือ และทางใต้ ไม่มีสัตว์ตัวไหนสู้มันได้และไม่มีใครช่วยให้พ้นจากอำนาจของมันได้ มันทำตามใจชอบและก็พองตัวขึ้น
5 เมื่อข้าพเจ้ากำลังตรึกตรองอยู่ มีแพะผู้ตัวหนึ่งมาจากทิศตะวันตก เหาะข้ามพื้นพิภพมา ไม่แตะต้องพื้นดินเลย และแพะนั้นมีเขาเด่นอยู่ในระหว่างตาของมันเขาหนึ่ง
6 มันมาหาแกะผู้ที่มีเขาสองเขา ซึ่งข้าพเจ้าเห็นยืนอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำ มันวิ่งเข้าใส่แกะผู้ตัวนั้นด้วยความโกรธเกรี้ยว
7 ข้าพเจ้าเห็นมันเข้ามาใกล้แกะผู้ มันโกรธและเข้าชนแกะผู้ ทำให้เขาทั้งสองของมันหักไปและแกะผู้ก็ไม่มีกำลังสู้มันได้ มันเหวี่ยงแกะผู้ลงที่ดินและเหยียบเสีย และไม่มีใครช่วยแกะผู้ให้พ้นอำนาจของมันได้
8 แล้วแพะผู้ก็พองตัวขึ้นอย่างมาก แต่เมื่อมันแข็งแรงเต็มที่ เขาใหญ่ของมันก็หัก มีเขาเด่นอีกสี่เขางอกขึ้นแทนที่ หันไปทางทิศลมทั้งสี่ของฟ้าสวรรค์
9 และมีเขาเล็กๆ เขาหนึ่งงอกออกมาจากเขาหนึ่งในบรรดาเขาเหล่านี้ ซึ่งงอกขึ้นใหญ่โตเหลือเกินขยายไปทางใต้ ไปทางตะวันออก และไปยังแผ่นดินอันรุ่งโรจน์นั้น
10 มันงอกขึ้นใหญ่โตถึงบริวารแห่งฟ้าสวรรค์ และเหวี่ยงบริวารคือดาวบางดวงลงมายังพื้นดิน แล้วเหยียบย่ำเสีย
11 มันโตขึ้นอีกจนถึงเจ้านายแห่งบริวาร และเครื่องเผาบูชาเนืองนิตย์ก็ถูกชิงไปจากพระองค์ และสถานนมัสการของพระองค์ก็ถูกทำให้เสื่อม
12 เนื่องจากการละเมิด บรรดาประชากรของพระองค์และเครื่องเผาบูชาเนืองนิตย์ก็ถูกยึด ความจริงก็ถูกเหวี่ยงลงพื้นดิน และเขานั้นก็เจริญขึ้นในกิจการของมัน
13 แล้วข้าพเจ้าได้ยินผู้บริสุทธิ์ท่านหนึ่งพูดอยู่ ผู้บริสุทธิ์อีกท่านหนึ่งมาพูดกับท่านที่พูดอยู่นั้นว่า “นิมิตที่เกี่ยวกับเครื่องเผาบูชาเนืองนิตย์จะอยู่อีกนานเท่าไร ทั้งเรื่องการละเมิดที่ทำให้เกิดการร้างเปล่า และเรื่องการยกสถานนมัสการให้ไป และเรื่องบริวารที่ถูกเหยียบย่ำลง?”
14 ท่านผู้นั้นตอบข้าพเจ้าว่า “อยู่นาน 2,300 เวลาเย็นและเวลาเช้า แล้วสถานนมัสการนั้นจะกลับสู่สภาพอันควร”
15 เมื่อข้าพเจ้าดาเนียลได้เห็นนิมิตนั้นแล้ว ข้าพเจ้าก็พยายามเข้าใจ และดูเถิด มีผู้หนึ่งเหมือนมนุษย์ยืนอยู่หน้าข้าพเจ้า
16 และข้าพเจ้าได้ยินเสียงของชายคนหนึ่งจากกลางแม่น้ำอุลัย และเสียงนั้นร้องว่า “กาเบรียลเอ๋ย จงทำให้ชายคนนี้เข้าใจนิมิตนั้นเถิด”
17 ดังนั้น ท่านจึงมาใกล้ที่ซึ่งข้าพเจ้ายืนอยู่ และเมื่อท่านมาแล้ว ข้าพเจ้าก็ตกใจซบหน้าลงถึงดิน แต่ท่านกล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “โอ มนุษย์เอ๋ย จงเข้าใจเถิดว่า นิมิตนั้นเป็นเรื่องของกาลอวสาน”
18 เมื่อท่านกำลังพูดอยู่กับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็ซบหน้าติดดินและสลบไป แต่ท่านแตะต้องข้าพเจ้า ให้ข้าพเจ้ายืนขึ้น
19 ท่านกล่าวว่า “นี่แน่ะ ข้าพเจ้าจะทำให้ท่านทราบถึงสิ่งซึ่งจะเกิดขึ้นภายหลังในช่วงเวลาแห่งพระพิโรธ เพราะมันเกี่ยวกับวาระกำหนดแห่งอวสาน
20 เรื่องแกะผู้มีสองเขาที่ท่านเห็นนั้นคือกษัตริย์ของคนมีเดียและคนเปอร์เซีย
21 และแพะผู้คือกษัตริย์ของกรีก และเขาใหญ่ระหว่างนัยน์ตาคือกษัตริย์องค์แรก
22 ส่วนเขาที่หัก และมีอีกสี่เขางอกขึ้นแทนนั้น คืออาณาจักรสี่อาณาจักรจะเกิดขึ้นจากชาตินั้น แต่จะมีอำนาจน้อยกว่าเขาแรกนั้น
23 ตอนปลายรัชสมัยของเขาทั้งหลายนั้นเมื่อผู้ละเมิดได้ทำความชั่วเต็มขนาดแล้วจะมีพระราชาพระพักตร์ดุร้ายองค์หนึ่งเกิดมาท่านชำนาญในการคิดกลอุบาย
24 อำนาจของท่านจะใหญ่โตมากและท่านจะทำให้เกิดความพินาศอย่างน่ากลัวท่านก็เจริญขึ้นในงานที่ท่านทำท่านจะทำลายคนที่มีกำลังมากและประชาชนของบรรดาผู้บริสุทธิ์
25 ด้วยความฉลาดของท่านท่านจะทำให้การล่อลวงแพร่ขยายขึ้นด้วยน้ำมือของท่านท่านจะคิดว่าตัวท่านเองนั้นยิ่งใหญ่ท่านจะทำลายคนมากมายโดยไม่มีคำเตือนก่อนแล้วจะลุกขึ้นต่อสู้กับจอมเจ้านายแต่ท่านจะต้องถูกหักทำลายไม่ใช่ด้วยมือมนุษย์
26 นิมิตเรื่องเวลาเย็นและเวลาเช้าซึ่งบอกเล่านั้นเป็นความจริง แต่จงปิดบังนิมิตนั้นไว้ เพราะเป็นเรื่องของอีกหลายวันข้างหน้า”
27 และข้าพเจ้าดาเนียลก็อ่อนเพลีย และนอนป่วยอยู่หลายวัน แล้วข้าพเจ้าก็ลุกขึ้น ไปปฏิบัติราชการของพระราชาต่อไป แต่ข้าพเจ้าไม่สบายใจเพราะนิมิตนั้น และไม่เข้าใจเรื่องราวเลย