1 ผู้โจมตีขึ้นมาต่อสู้กับเจ้าแล้วจงรักษาป้อมปราการจงเฝ้าทางไว้จงคาดเอวจงรวมกำลังไว้ให้หมด
2 (เพราะพระยาห์เวห์ทรงฟื้นฟูความโอ่อ่าตระการของยาโคบอย่างกับความโอ่อ่าตระการของอิสราเอลแม้ว่าพวกปล้นได้ปล้นเอาไปและได้ทำลายกิ่งก้านของพวกเขา)
3 โล่นักรบของเขาสีแดงทหารหาญสวมเครื่องแบบสีแดงเข้มรถรบก็แวบวาบดังประกายเพลิงในวันเตรียมพร้อมและม้าศึกก็เผ่นโผนไปมา
4 รถรบห้อไปตามถนนอย่างบ้าคลั่งมันโลดลิ่วไปมาที่ลานเมืองดูราวกับคบเพลิงและพุ่งไปอย่างสายฟ้าแลบ
5 นายทหารถูกเรียกตัวพวกเขาก็สะดุดเมื่อเดินไปพวกเขารีบรุดไปที่กำแพงเมืองมีเพิงกันอาวุธตั้งขึ้น
6 ประตูทั้งหลายที่แม่น้ำถูกเปิดออกแล้วพระราชวังก็พังทลาย
7 พระราชินีถูกเปลื้องเครื่องทรง และถูกนำไปบรรดาสาวใช้ก็โอดครวญเสียงพวกนางโศกเศร้าอย่างเสียงนกพิราบและต่างก็ตีอกของตน
8 นีนะเวห์ก็เหมือนสระน้ำที่น้ำไหลออกมาเขาทั้งหลายร้องว่า “หยุด หยุด”แต่ก็ไม่มีใครหันกลับ
9 จงปล้นเงินจงปล้นทองมีสมบัติมากมายไม่สิ้นสุดมั่งคั่งด้วยของมีค่าทุกอย่าง
10 หมดตัว อ้างว้าง และร้างเปล่าหัวใจสลายและหัวเข่าก็สั่นคลอนบั้นเอวก็ปวดร้าวไปหมดใบหน้าทุกคนซีดเซียว
11 ถ้ำสิงห์อยู่ที่ไหน?คือที่เลี้ยงเหล่าลูกสิงห์ที่ที่สิงห์เคยเดินเข้าไปที่ที่ลูกของมันเคยอยู่ โดยไม่มีผู้ใดไปรบกวน
12 สิงห์นั้นได้ฉีกอาหารให้ลูกของมันพอกินและได้คาบคอเหยื่อมาให้พวกเมียของมันมันสะสมเหยื่อเต็มถ้ำและสะสมเนื้อที่ฉีกแล้วเต็มรัง
13 พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า ดูเถิด เราต่อสู้เจ้า เราจะเผาบรรดารถรบของเจ้าให้เป็นควัน และดาบจะสังหารเหล่าลูกสิงห์ของเจ้า เราจะกำจัดเหยื่อของเจ้าเสียจากโลก และจะไม่มีใครได้ยินเสียงผู้สื่อสารของเจ้าอีก