1 ข้าพเจ้าจะยืนเฝ้าดูอยู่ข้าพเจ้าจะยืนที่หอคอยและเฝ้ารอเพื่อจะดูว่า พระองค์จะตรัสอะไรแก่ข้าพเจ้าและข้าพเจ้าจะทูลตอบอย่างไรในเรื่องการร้องทุกข์ของข้าพเจ้า
2 แล้วพระยาห์เวห์ตรัสตอบข้าพเจ้าว่า“จงเขียนนิมิตนั้นลงไปจงเขียนไว้บนแผ่นป้ายให้ชัดเจนเพื่อให้คนที่วิ่งอ่านได้คล่อง
3 เพราะว่านิมิตนั้นยังรอเวลาของมันอยู่มันกำลังรีบไปถึงความสำเร็จ มันจะไม่มุสาถ้าดูช้าไป ก็จงคอยสักหน่อยมันจะมาถึงแน่นอน คงไม่ล่าช้านัก
4 ดูเถิด คนหยิ่งจองหอง จิตใจภายในเขาไม่ซื่อตรงแต่ว่าคนชอบธรรมจะดำรงชีวิตอยู่ด้วยความซื่อสัตย์
5 ยิ่งกว่านั้น เหล้าองุ่นเป็นของอันตราย วางใจไม่ได้คนจองหองจะไม่ได้พักสงบคอของเขาเปิดกว้างดุจแดนคนตายและเขาเหมือนมัจจุราชที่ไม่รู้จักอิ่มเขากอบโกยประชาชาติทั้งสิ้นมาเพื่อตัวเองและรวบรวมทุกชนชาติมาเป็นคนของตน”
6 ประชาชาติทั้งหมดนี้จะยกคำเย้ยหยันกล่าวแก่เขา และยกคำปริศนาเยาะเขาไม่ใช่หรือ ว่า“วิบัติแก่ผู้สะสมสิ่งที่มิใช่ของตนไว้ยังอีกนานเท่าใดนะ ที่เจ้าจะบรรทุกของที่ยึดเป็นประกันไว้เต็มตัว?
7 เจ้าหนี้ของเจ้าจะไม่ลุกขึ้นมาอย่างฉับพลันหรือ?และผู้ที่ทำให้เจ้ากลัวจนตัวสั่นจะไม่ตื่นขึ้นหรือ?แล้วเจ้าก็จะเป็นเหยื่อของพวกเขา
8 เพราะเจ้าปล้นมาหลายประชาชาติแล้วชนชาติทั้งสิ้นที่เหลืออยู่ก็จะมาปล้นเจ้าเพราะเจ้าทำให้โลหิตมนุษย์ตกและทำการทารุณต่อแผ่นดินต่อนครและต่อชาวนครนั้นทั้งสิ้น
9 “วิบัติแก่ผู้ที่ได้กำไรมาสู่เรือนของตนด้วยความชั่วเพื่อจะวางรังของตัวให้สูงเด่นขึ้นเพื่อให้พ้นจากอันตราย
10 เจ้าได้ออกอุบายหาความอับอายมาสู่เรือนของเจ้าโดยกำจัดชนชาติเป็นอันมากเสียเจ้าทำบาปต่อตัวเอง
11 เพราะศิลาจะตะโกนออกจากกำแพงและขื่อจะขานตอบจากส่วนที่เป็นไม้
12 “วิบัติแก่ผู้สร้างเมืองด้วยโลหิตและก่อตั้งนครขึ้นด้วยความชั่ว
13 ดูเถิด ที่บรรดาประชาชนตรากตรำทำงานก็เพื่อให้ไฟเผาผลาญและชนชาติทั้งหลายทำงานจนเหนื่อยล้าก็เพื่อความว่างเปล่าที่เป็นเช่นนี้เพราะพระยาห์เวห์จอมทัพไม่ใช่หรือ?
14 เพราะว่าพิภพจะเต็มไปด้วยความรู้ในเรื่องพระสิริของพระยาห์เวห์ดังน้ำที่เต็มทะเล
15 “วิบัติแก่ผู้ทำให้เพื่อนบ้านดื่มเหล้าผู้เคล้าความโกรธของตนเข้าด้วย และทำให้เขามึนเมาเพื่อจะเพ่งดูความเปลือยเปล่าของเขา
16 เจ้าจะเต็มไปด้วยความอับอาย ไม่ใช่ด้วยศักดิ์ศรีเจ้าจงดื่มเองซิ แล้วก็เปลือยกายถ้วยซึ่งอยู่ในพระหัตถ์ขวาของพระยาห์เวห์จะเวียนมาถึงเจ้าแล้วความอับอายจะปกคลุมศักดิ์ศรีของเจ้า
17 ความทารุณที่เจ้าทำแก่เลบานอนจะท่วมเจ้าความพินาศของสัตว์ป่าจะทำให้เจ้ากลัว เพราะเจ้าทำให้โลหิตมนุษย์ตกและทำการทารุณต่อแผ่นดินต่อนครและต่อชาวนครนั้นทั้งสิ้น
18 “รูปแกะสลักให้ประโยชน์อะไรเล่า?คือรูปที่ช่างได้แกะสลักไว้รูปหล่อโลหะอันเป็นครูสอนความเท็จให้ประโยชน์อะไรเล่า?เพราะช่างย่อมวางใจในสิ่งที่เขาสร้างขึ้นแม้เขาสร้างรูปเคารพที่พูดไม่ได้
19 วิบัติแก่ผู้กล่าวแก่สิ่งที่ทำด้วยไม้ว่า จงตื่นเถิดกล่าวแก่หินใบ้ว่า จงลุกขึ้นเถิดสิ่งนี้สั่งสอนอะไรได้หรือ?ดูเถิด สิ่งนั้นหุ้มด้วยทองและเงินแต่ไม่มีลมหายใจในสิ่งนั้นเลย
20 “แต่พระยาห์เวห์สถิตในพระวิหารบริสุทธิ์ของพระองค์จงให้ทั่วทั้งแผ่นดินโลกสงบนิ่งต่อพระพักตร์พระองค์เถิด”