เฉลยธรรมบัญญัติ 12:20-26 THSV11

20 “เมื่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ทรง​ขยาย​อาณา‌เขต​ของ​ท่าน ดัง​ที่​พระ‍องค์​ทรง​สัญญา​ไว้​กับ​ท่าน​แล้ว​นั้น และ​ท่าน​กล่าว​ว่า ‘ข้า​จะ​กิน​เนื้อ​สัตว์’ เพราะ​ใจ​ท่าน​อยาก​รับ‍ประ‌ทาน​เนื้อ ท่าน​จะ​รับ‍ประ‌ทาน​เนื้อ​ได้​ตาม‍ใจ‍ปรารถ‌นา​ของ​ท่าน​ทุก‍อย่าง

21 ถ้า​สถาน‍ที่​ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ทรง​เลือก​ไว้ เพื่อ​สถาปนา​พระ‍นาม​ของ​พระ‍องค์​ที่‍นั่น​นั้น​ห่าง​จาก​ท่าน​เกิน‍ไป ท่าน​จง​ฆ่า​สัตว์​จาก​ฝูง‍โค​ฝูง‍แพะ‍แกะ​ของ​ท่าน ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​ประ‌ทาน​แก่​ท่าน ดัง​ที่​ข้าพ‌เจ้า​บัญชา​ท่าน​ไว้​แล้ว​นั้น ท่าน​จง​รับ‍ประ‌ทาน​ใน​เมือง​ของ​ท่าน​ตาม​ที่​ใจ​ท่าน​ปรารถ‌นา​ทุก‍ประ‌การ​เถิด

22 ท่าน​จะ​รับ‍ประ‌ทาน​ได้​อย่าง​ที่​ท่าน​รับ‍ประ‌ทาน​เนื้อ‍ละมั่ง หรือ​เนื้อ‍กวาง ทั้ง​ผู้​ที่​มลทิน​และ​ผู้​ที่​สะอาด​ก็​รับ‍ประ‌ทาน​ได้​เช่น‍กัน

23 แต่​ต้อง​แน่‍ใจ​ว่า​ท่าน​ไม่​รับ‍ประ‌ทาน​เลือด​เลย เพราะ​เลือด​เป็น​ชีวิต ห้าม​ท่าน​รับ‍ประ‌ทาน​ชีวิต​พร้อม​กับ​เนื้อ

24 ห้าม​ท่าน​รับ‍ประ‌ทาน​เลือด แต่​จง​เท​เลือด​ลง​บน​ดิน​เหมือน​เท​น้ำ

25 ห้าม​รับ‍ประ‌ทาน​เลือด เพื่อ​จะ​เป็น​การ​ดี​ต่อ​ท่าน​และ​บุตร‍หลาน​ของ​ท่าน​ต่อ‍ไป เมื่อ​ท่าน​ทำ​สิ่ง​ที่​ถูก‍ต้อง​ใน​สาย‍พระ‍เนตร​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์

26 แต่​สิ่ง​บริ‌สุทธิ์​ซึ่ง​เป็น​ส่วน​กำ‌หนด​จาก​ท่าน​และ​ของ​แก้‍บน​ของ​ท่าน​นั้น ท่าน​จง​นำ​ไป​ยัง​สถาน‍ที่​ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​จะ​ทรง​เลือก​ไว้