เฉลยธรรมบัญญัติ 20:6-12 THSV11

6 ใคร​ที่​ปลูก​สวน‍องุ่น​และ​ยัง​ไม่‍ได้​รับ‍ประ‌ทาน​ผล​จาก​สวน‍องุ่น​นั้น ให้​ผู้‍นั้น​กลับ​ไป​บ้าน เกรง‍ว่า​เขา​จะ​ตาย​เสีย​ใน​สง‌คราม และ​คน​อื่น​จะ​รับ‍ประ‌ทาน​ผล​องุ่น​นั้น

7 ใคร​ที่​หมั้น​หญิง​ไว้​เป็น​ภรรยา​แล้ว แต่​ยัง​ไม่‍ได้​แต่ง‍งาน​กัน ให้​ผู้‍นั้น​กลับ​ไป​บ้าน​ของ​ตน เกรง‍ว่า​เขา​จะ​ตาย​เสีย​ใน​สง‌คราม และ​ชาย​อื่น​จะ​ได้​แต่ง‍งาน​กับ​เธอ’

8 และ​พวก​นาย‍ทหาร​จะ​พูด​กับ​ประ‌ชา‍ชน​ต่อ‍ไป​อีก​ว่า ‘ใคร​ที่​กลัว​และ​มี​ใจ​วิตก ให้​ผู้‍นั้น​กลับ​ไป​บ้าน​ของ​ตน​เสีย เกรง‍ว่า​ใจ​ของ​พี่‍น้อง​ของ​เขา​จะ​ละ‌ลาย​ไป​เหมือน​กับ​ใจ​ของ​เขา’

9 เมื่อ​พวก​นาย‍ทหาร​พูด​กับ​ประ‌ชา‍ชน​จบ‍ลง​แล้ว ก็​จง​แต่ง​ตั้ง​ผู้​บัง‍คับ​บัญชา​กอง‍ทัพ​ต่างๆ ขึ้น​เป็น​หัว‍หน้า​ประ‌ชา‍ชน

10 “เมื่อ​ท่าน​เข้า​ไป​ใกล้​เมือง​ใด​เพื่อ​จะ​สู้‍รบ จง​ร้อง‍ขอ​สันติ‍ภาพ​กับ​เมือง​นั้น

11 ถ้า​เขา​ตอบ​ท่าน​อย่าง​สันติ​และ​เปิด​รับ​ท่าน ก็​ให้​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หมด​ที่​พบ​อยู่​ใน​เมือง​นั้น​เป็น​แรง‍งาน​เกณฑ์​ของ​ท่าน​และ​ปรน‌นิ‌บัติ​ท่าน

12 ถ้า​เมือง​นั้น​ไม่​ทำ​สันติ‍ภาพ​กับ​ท่าน แต่​ทำ​สง‌คราม​กับ​ท่าน ก็​ให้​ท่าน​เข้า​ล้อม​ตี​เมือง​นั้น