6 และชาวอียิปต์ทำความทุกข์ยากแก่เรา และข่มใจเรา และบังคับให้เราทำงานหนัก
7 แล้วเราก็ร้องทูลต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเรา และพระยาห์เวห์ทรงฟังเสียงของเรา และทอดพระเนตรความทุกข์ใจของเรา ความลำบากของเรา และการถูกข่มเหงของเรา
8 และพระยาห์เวห์ทรงนำเราออกจากอียิปต์ด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ และด้วยพระกรที่เหยียดออก ด้วยความน่าเกรงขามอย่างยิ่ง โดยหมายสำคัญและการอัศจรรย์
9 พระองค์ได้ทรงนำเรามาที่นี่และประทานแผ่นดินนี้แก่เรา เป็นแผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์
10 ข้าแต่พระยาห์เวห์ บัดนี้ข้าพระองค์นำผลรุ่นแรกของพื้นดินซึ่งพระองค์ประทานแก่ข้าพระองค์มาแล้ว’ และท่านจงวางสิ่งนั้นถวายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และนมัสการเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน
11 ท่านจงยินดีด้วยของดีทุกสิ่งซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน และแก่ครอบครัวของท่าน ตัวท่านเอง คนเลวี และคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ท่ามกลางท่าน
12 “เมื่อท่านถวายทศางค์จากผลิตผลของท่านเสร็จแล้ว ในปีที่สามซึ่งเป็นปีทศางค์ ท่านจงให้ทศางค์นั้นแก่คนเลวี และคนต่างด้าว ลูกกำพร้า และแม่ม่าย เพื่อพวกเขาจะได้รับประทานให้อิ่มหนำภายในเมืองของท่าน