โยชูวา 14 THSV11

การ​แบ่ง​ดิน‍แดน​ฟาก​ตะ‌วัน‍ตก​ของ​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน

1 ต่อ‍ไป‍นี้​เป็น​ส่วน​มรดก​ที่​ประ‌ชา‍ชน​อิสรา‌เอล​ได้​รับ​ใน​แผ่น‍ดิน​คา‌นา‌อัน ซึ่ง​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุ‌โร‌หิต​และ​โย‌ชู‌วา​บุตร​นูน​และ​หัว‍หน้า​สกุล​ของ​เผ่า​คน​อิสรา‌เอล​ได้​แจก‍จ่าย​ให้​แก่​เขา

2 พวก‍เขา​จับ​ฉลาก​แบ่ง​มรดก​กัน​ใน​ระหว่าง​คน​เก้า​เผ่า​ครึ่ง​ตาม​ที่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​บัญชา​ทาง​โม‌เสส

3 เพราะ​โม‌เสส​ได้​ให้​มรดก​แก่​สอง​เผ่า​ครึ่ง​ทาง​ฟาก​ตะ‌วัน‍ออก​ของ​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​แล้ว แต่​ท่าน​ไม่‍ได้​แบ่ง​ให้​พวก​เลวี

4 เพราะ​ว่า​พงศ์‍พันธุ์​ของ​โย‌เซฟ​มี​สอง​เผ่า คือ​มนัส‌เสห์​และ​เอฟ‌รา‌อิม พวก​เลวี​ไม่‍มี​ส่วน​แบ่ง​ใน​แผ่น‍ดิน​นั้น ได้​แต่​เมือง​ต่างๆ ที่​จะ​เข้า​อาศัย​อยู่ กับ​ทุ่ง‍หญ้า​รอบ​เมือง​สำหรับ​ฝูง‍ปศุ‌สัตว์​และ​ทรัพย์‍สิน​ของ​เขา​เท่า‍นั้น

5 คน​อิสรา‌เอล​ได้​แบ่ง​ที่‍ดิน​กัน​ตาม​ที่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​บัญชา​ไว้​กับ​โม‌เสส

เฮ‌โบรน​เป็น​ส่วน​แบ่ง​ของ​คา‌เลบ

6 แล้ว​คน​ยู‌ดาห์​มา‍หา​โย‌ชู‌วา ณ เมือง​กิล‌กาล และ​คา‌เลบ​บุตร​เย‌ฟุน‌เนห์​ชาว​ตระ‌กูล​เค‌นัส ได้​กล่าว​แก่​ท่าน​ว่า “ท่าน​ทราบ​เรื่อง ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​คน​ของ​พระ‍เจ้า​ที่​คา‌เดช‌บาร‌เนีย เกี่ยว‍กับ​ท่าน​และ​ข้าพ‌เจ้า​แล้ว

7 เมื่อ​โม‌เสส​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ใช้​ให้​ข้าพ‌เจ้า​ไป​จาก​คา‌เดช‌บาร‌เนีย เพื่อ​สอด‍แนม​ดู​แผ่น‍ดิน ข้าพ‌เจ้า​มี​อายุ​สี่‍สิบ​ปี ข้าพ‌เจ้า​ได้​นำ​ข่าว​กลับ‍มา​แจ้ง​แก่​ท่าน​ตาม​ความ​คิด​เห็น​ของ​ข้าพ‌เจ้า

8 แต่​ส่วน​พี่‍น้อง​ซึ่ง​ขึ้น​ไป​พร้อม​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ได้​ทำ​ให้​ประ‌ชา‍ชน​ใจ‍เสีย แต่​ข้าพ‌เจ้า​ได้​ติด‍ตาม​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ข้าพ‌เจ้า​อย่าง​สุด‍ใจ

9 ใน​วัน‍นั้น​โม‌เสส​ได้​สาบาน​ว่า ‘แท้‍จริง​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​เท้า​ของ​ท่าน​ได้​เหยียบ‍ย่ำ​ไป​นั้น จะ​ตก‍เป็น​มรดก​ของ​ท่าน​และ​ของ​บุตร‍หลาน​ของ​ท่าน​สืบ‍ไป​เป็น​นิตย์ เพราะ​ว่า​ท่าน​ได้​ติด‍ตาม​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ข้าพ‌เจ้า​อย่าง​สุด‍ใจ’

10 และ​บัด‍นี้ ดู‍สิ พระ‍ยาห์‌เวห์​ยัง​ทรง​ให้​ข้าพ‌เจ้า​มี​ชีวิต​อยู่​ตลอด​สี่‍สิบ‍ห้า​ปี​นี้ ดัง‍ที่​พระ‍องค์​ตรัส​ไว้ ตั้ง‍แต่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​เช่น‍นี้​แก่​โม‌เสส เมื่อ​คน​อิสรา‌เอล​เดิน‍ทาง​อยู่​ใน​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดาร และ​นี่‍แน่ะ วัน‍นี้​ข้าพ‌เจ้า​มี​อายุ​แปด‍สิบ‍ห้า​ปี​แล้ว

11 ข้าพ‌เจ้า​ยัง​มี​กำลัง​แข็ง‍แรง เช่น​เดียว​กับ​วัน‍ที่​โม‌เสส​ใช้​ให้​ข้าพ‌เจ้า​ไป กำลัง​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ใน​การ​ทำ​ศึก​สง‌คราม​หรือ​ออก​ไป​และ​เข้า‍มา เดี๋ยว‍นี้​ก็​เป็น​เหมือน​ครั้ง‍นั้น

12 เพราะ‍ฉะนั้น​ขอ​มอบ​แดน​เทือก‍เขา​นี้ ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ใน​วัน‍นั้น​ให้​แก่​ข้าพ‌เจ้า เพราะ​ท่าน​ได้‍ยิน​ใน​วัน‍นั้น​แล้ว​ว่า​คน​อา‌นาค​อยู่​ที่‍นั่น มี​เมือง​ใหญ่​ที่​มี​กำ‌แพง​ล้อม​อย่าง​เข้ม‍แข็ง บาง‍ที​พระ‍ยาห์‌เวห์​จะ​สถิต​กับ​ข้าพ‌เจ้า และ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​จะ​ขับ‍ไล่​เขา​ออก​ไป​ได้ ดัง‍ที่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ไว้​แล้ว”

13 แล้ว​โย‌ชู‌วา​ก็​อวย‍พร​ท่าน​และ​ยก​เมือง​เฮ‌โบรน​ให้​คา‌เลบ​บุตร​เย‌ฟุน‌เนห์​เป็น​มรดก

14 เฮ‌โบรน​จึง​ตก‍เป็น​มรดก​แก่​คา‌เลบ​บุตร​เย‌ฟุน‌เนห์​ตระ‌กูล​เค‌นัส​จน​ทุก​วัน‍นี้ เพราะ‍ว่า​ท่าน​ติด‍ตาม​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​อิสรา‌เอล​อย่าง​สุด‍ใจ

15 เมือง​เฮ‌โบรน​นั้น​แต่​เดิม​มี​ชื่อ​ว่า​คี‌ริ‌ยาท‍อาร‌บา อาร‌บา​คน​นี้​เป็น​คน​ใหญ่​โต​ที่‍สุด​ใน​คน​อา‌นาค แผ่น‍ดิน​จึง​ได้​สงบ​จาก​การ​ศึก​สง‌คราม

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24