1 นิมิตของโอบาดีห์พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสเรื่องเอโดมดังนี้ว่าพวกเราได้ยินข่าวจากพระยาห์เวห์ทูตคนหนึ่งถูกส่งไปท่ามกลางบรรดาประชาชาติให้พูดว่า“จงลุกขึ้นเถิด ให้พวกเราลุกขึ้นทำสงครามกับเอโดม”
2 ดูเถิด เราจะทำเจ้าให้เล็กท่ามกลางบรรดาประชาชาติให้เจ้าเป็นที่ดูหมิ่นอย่างมาก
3 ใจหยิ่งจองหองของเจ้าได้ล่อลวงเจ้าเองเจ้าผู้ซึ่งอาศัยอยู่ในซอกหินที่อาศัยของเจ้าอยู่สูงเจ้ารำพึงอยู่ในใจว่า“ผู้ใดจะทำให้เราลงมายังพื้นดิน”
4 แม้ว่าเจ้าเหินขึ้นไปสูงเหมือนนกอินทรีแม้ว่ารังของเจ้าอยู่ในหมู่ดวงดาวเราจะฉุดเจ้าลงมาจากที่นั่นพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
5 ถ้าขโมยเข้ามาหาเจ้าถ้าพวกปล้นมาในเวลากลางคืน(เจ้าจะถูกทำลายย่อยยับเพียงใด)เขาจะขโมยแค่เพียงพอแก่ตัวมิใช่หรือ?ถ้าคนเก็บองุ่นมาหาเจ้าเขาจะเก็บโดยเหลือไว้บ้างมิใช่หรือ?
6 เอซาวจะถูกปล้นจนหมดตัวสมบัติที่ซ่อนไว้ก็ถูกค้นออกมา
7 เพื่อนร่วมสาบานทั้งสิ้นของเจ้าได้ล่อลวงเจ้าพวกเขาขับไล่เจ้าไปถึงพรมแดนพันธมิตรของเจ้าสู้ชนะเจ้าแล้วผู้ที่กินอาหารของเจ้าก็วางกับดักเจ้าเรื่องนี้ไม่มีใครทราบเลย
8 ในวันนั้นเราเองจะขจัดคนมีปัญญาให้สิ้นไปจากเอโดมและจะเอาความเข้าใจไปจากภูเขาเอซาวพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
9 โอ เทมานเอ๋ย นักรบของเจ้าจะขยาดดังนั้นแหละ ทุกคนที่มาจากภูเขาเอซาวจะถูกตัดชีวิตด้วยการสังหาร
10 เพราะความทารุณที่ทำแก่ยาโคบน้องของเจ้าความอับอายจะคลุมเจ้าไว้เจ้าจะถูกตัดขาดเป็นนิตย์
11 ในวันที่เจ้ายืนอยู่ห่างๆ อย่างเฉยเมยในวันที่คนต่างด้าวขนทรัพย์สมบัติของน้องเจ้าไปและคนต่างชาติเข้ามาทางประตูเมืองพวกเขาจับฉลากเอากรุงเยรูซาเล็มกันเจ้าก็เหมือนคนเหล่านั้นคนหนึ่ง
12 เจ้าไม่ควรมองดูด้วยความพอใจในวันที่น้องของเจ้ารับเคราะห์ในเวลานั้นเจ้าไม่ควรเปรมปรีดิ์เย้ยประชาชนยูดาห์ในวันที่พวกเขาถูกทำลายเจ้าไม่ควรหัวเราะเยาะหยันในวันที่เขาตกทุกข์ได้ยาก
13 เจ้าไม่ควรเข้าประตูเมืองแห่งประชากรของเราในวันนั้น เมื่อเขาถูกทำลายเจ้าไม่ควรมองดูด้วยความพอใจในเรื่องภัยพิบัติของเขาในวันนั้น เมื่อเขาถูกทำลายเจ้าไม่ควรจะเข้าปล้นทรัพย์สินของเขาไปในวันนั้น เมื่อเขาถูกทำลาย
14 เจ้าไม่ควรยืนสกัดทางแยกของเขาเพื่อจะสังหารพวกหลบหนีของเขาเจ้าไม่ควรมอบผู้รอดมาได้ให้แก่ศัตรูของเขาในวันที่เขาตกทุกข์ได้ยาก
15 เพราะวันแห่งพระยาห์เวห์มาใกล้เพื่อต่อสู้ประชาชาติทั้งสิ้นแล้วเจ้าทำกับเขาอย่างไร ก็จะมีผู้มาทำกับเจ้าอย่างนั้นการกระทำของเจ้าจะกลับมาตกบนศีรษะของเจ้าเอง
16 พวกเจ้าเคยดื่มอยู่บนภูเขาบริสุทธิ์ของเราฉันใดประชาชาติทั้งสิ้นก็จะดื่มไม่หยุดหย่อนฉันนั้นพวกเขาจะดื่มแล้วกลืนลงไปและจะเป็นอย่างที่ไม่เคยเป็น
17 แต่จะมีคนลี้ภัยในภูเขาศิโยนและที่นั้นจะบริสุทธิ์และพงศ์พันธุ์ของยาโคบจะได้ครอบครองดินแดนอันเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา
18 พงศ์พันธุ์ของยาโคบจะเป็นไฟพงศ์พันธุ์ของโยเซฟจะเป็นเปลวไฟและพงศ์พันธุ์ของเอซาวจะเป็นตอข้าวไฟและเปลวไฟจะเผาผลาญตอนั้นพงศ์พันธุ์ของเอซาวจะไม่รอดชีวิตเลย เพราะว่าพระยาห์เวห์ตรัสแล้ว
19 คนเหล่านั้นที่อยู่ในเนเกบจะได้ภูเขาเอซาวเป็นกรรมสิทธิ์คนเหล่านั้นที่อยู่ในเนินเชเฟลาห์จะได้แผ่นดินฟีลิสเตียเป็นกรรมสิทธิ์พวกเขาจะยึดแผ่นดินเอฟราอิมและแผ่นดินสะมาเรียเป็นกรรมสิทธิ์และเบนยามินจะได้กิเลอาดเป็นกรรมสิทธิ์
20 พวกเชลยอิสราเอลผู้อยู่คานาอันไปจนถึงศาเรฟัทและพวกเชลยชาวเยรูซาเล็มที่อยู่ในเสฟาราดจะได้เมืองต่างๆ ในเนเกบเป็นกรรมสิทธิ์
21 พวกกู้ชาติจะขึ้นไปที่ภูเขาศิโยน เพื่อปกครองภูเขาเอซาวและอำนาจอธิปไตยนั้นจะตกเป็นของพระยาห์เวห์