1 ยาโคบจึงเรียกบุตรชายทั้งหมดมากล่าวว่า “ล้อมวงกันเข้ามาเถิด เราจะบอกถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับพวกเจ้าในภายภาคหน้า
2 “จงล้อมวงกันเข้ามาฟังเรา ลูกๆ ของยาโคบเอ๋ยมาฟังอิสราเอลพ่อของเจ้าเถิด
3 “รูเบน เจ้าเป็นลูกหัวปีของเราเจ้าเป็นอำนาจและเป็นผลแรกแห่งพละกำลังของเราเจ้าเป็นยอดแห่งเกียรติยศและพลังอำนาจ
4 แต่เจ้าบ้าระห่ำเหมือนน้ำเชี่ยว เจ้าจะไม่ได้เป็นยอดอีกต่อไปเพราะเจ้าล่วงล้ำเข้าไปถึงเตียงของพ่อเข้าไปถึงที่นอนของเรา และทำให้ที่นั่นแปดเปื้อนมลทิน
5 “สิเมโอนกับเลวีเป็นพี่น้องกันดาบของพวกเขาเป็นอาวุธเพื่อทำการอำมหิต
6 อย่าให้เราเป็นพวกเดียวกันกับเขาอย่าให้เราเข้าร่วมในที่ชุมนุมของพวกเขาเพราะพวกเขาฆ่าคนเมื่อพวกเขาโกรธและตัดเอ็นขาวัวผู้เล่นตามความพอใจของเขา
7 คำสาปแช่งจะตกอยู่แก่ความโกรธกริ้วอันเหี้ยมเกรียมของเขาและตกอยู่แก่ความเดือดดาลอันโหดร้ายของเขา!เราจะทำให้พวกเขาปะปนไปทั่วดินแดนของยาโคบและให้พวกเขากระจัดกระจายไปทั่วอิสราเอล
8 “ยูดาห์เอ๋ย พี่น้องของเจ้าจะสรรเสริญเจ้ามือของเจ้าจะขย้ำที่คอของศัตรูพี่น้องร่วมสายโลหิตจะก้มกราบเจ้า
9 ยูดาห์เอ๋ย เจ้าคือลูกสิงโตลูกของเราเอ๋ย เจ้ากลับมาจากกินเหยื่อเขาหมอบลงเหมือนราชสีห์เขาเอนลงอย่างนางสิงห์ ใครจะกล้าไปแหย่เขาได้?
10 คทาจะไม่พ้นจากมือของยูดาห์อำนาจปกครองจะไม่ขาดไปจากเชื้อสายของเขาจนกว่าบุคคลผู้เป็นเจ้าของอำนาจที่แท้จริงจะมาถึงบรรดาชนชาติจะเชื่อฟังผู้นั้น
11 เขาจะผูกลาไว้ที่เถาองุ่นผูกลูกลาไว้ที่กิ่งที่ดีที่สุดเขาจะซักล้างอาภรณ์ของตนในเหล้าองุ่นซักเสื้อผ้าในน้ำองุ่นสีเลือด
12 ตาของเขาแวววาวกว่าเหล้าองุ่นฟันของเขาขาวยิ่งกว่าน้ำนม
13 “เศบูลุนจะอาศัยอยู่ริมฝั่งทะเลและกลายเป็นท่าเทียบเรือชายแดนของเขาจะขยายไปจนจดไซดอน
14 “อิสสาคาร์เป็นเหมือนลาที่แข็งแรงนอนลงทั้งที่แบกถุงสัมภาระทั้งสองอยู่
15 เมื่อเขาเห็นว่าที่พักพิงดีและแผ่นดินน่าอภิรมย์เพียงไรเขาก็จะย่อบ่าของตนลงแบกภาระและยอมเป็นทาสรับใช้
16 “ดานจะให้ความเป็นธรรมแก่พลเมืองของตนเหมือนให้แก่เผ่าอื่นๆ ในอิสราเอล
17 เขาจะเป็นเหมือนงูตามริมทางเหมือนงูพิษที่อยู่ตามถนนมันจะฉกส้นเท้าม้าให้คนขี่ตกจากหลังม้า
18 “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าข้าพระองค์รอคอยการช่วยกู้ของพระองค์
19 “กองโจรจะเข้าโจมตีกาดแต่กาดจะโต้ตอบและดักตีส้นเท้าคนเหล่านั้น
20 “อาหารของอาเชอร์อุดมสมบูรณ์เขาจะเป็นแหล่งอาหารชั้นเลิศที่คู่ควรกับกษัตริย์
21 “นัฟทาลีเป็นกวางตัวเมียที่ถูกปล่อยเป็นอิสระตกลูกอ่อนน่ารักมากมาย
22 “โยเซฟเป็นเถาองุ่นที่ผลิดอกออกผลเป็นเถาองุ่นที่ผลิดอกออกผลอยู่ใกล้น้ำพุกิ่งเถาของมันเลื้อยข้ามกำแพง
23 พลธนูโจมตีเขาด้วยความเคียดแค้นยิงเข้าใส่เขาด้วยใจเกลียดชัง
24 แต่ธนูของเขานิ่งไม่สั่นไหวแขนของเขาแข็งแรงไม่อ่อนล้าเนื่องด้วยพระหัตถ์ขององค์ผู้ทรงฤทธิ์ของยาโคบเนื่องด้วยพระผู้เลี้ยง พระศิลาของอิสราเอล
25 เนื่องด้วยพระเจ้าของบิดาเจ้าผู้ทรงช่วยเจ้าเนื่องด้วยองค์ทรงฤทธิ์ผู้ทรงอวยพรเจ้าด้วยพรแห่งสวรรค์เบื้องบนพรแห่งที่ลึกเบื้องล่างพรแห่งอ้อมอกและครรภ์
26 พรจากบิดาของเจ้ายิ่งใหญ่กว่าพรแห่งภูเขาดึกดำบรรพ์กว่าความอุดมแห่งเนินเขาเก่าแก่ขอพระพรเหล่านี้จงอยู่บนศีรษะของโยเซฟอยู่บนกระหม่อมของเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ท่ามกลางพี่น้องของเจ้า
27 “เบนยามินเป็นสุนัขป่าที่หิวโซในตอนเช้าเขาขย้ำเหยื่อในตอนเย็นเขาแบ่งของที่ยึดมาได้”
28 ทั้งหมดนี้คืออิสราเอลสิบสองเผ่า และนี่เป็นคำพูดของยาโคบบิดาของพวกเขาเมื่ออวยพรลูกๆ โดยให้พรแต่ละคนตามที่เขาเห็นควร
29 แล้วยาโคบก็สั่งพวกเขาว่า “เรากำลังจะถูกรวบไปอยู่กับคนของเรา จงฝังเราไว้ร่วมกับบรรพบุรุษในถ้ำซึ่งอยู่ในทุ่งของเอโฟรนชาวฮิตไทต์
30 ถ้ำนี้อยู่ในทุ่งมัคเปลาห์ใกล้มัมเรในคานาอัน ที่อับราฮัมได้ซื้อพร้อมกับทุ่งนาจากเอโฟรนชาวฮิตไทต์เพื่อเป็นสุสาน
31 ที่นั่นเป็นที่ฝังอับราฮัมกับซาราห์ภรรยาของเขา เป็นที่ฝังอิสอัคกับเรเบคาห์ภรรยาของเขา และเป็นที่ซึ่งเราได้ฝังเลอาห์ไว้
32 ทุ่งนาและถ้ำนั้นซื้อมาจากคนฮิตไทต์”
33 เมื่อยาโคบสั่งเสียลูกชายทั้งหลายของเขาจบแล้วก็ยกเท้าขึ้นนอนลงบนที่นอน แล้วเขาก็สิ้นใจ ถูกรวมไปอยู่กับบรรพบุรุษของเขา