2 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำลายที่อาศัยทุกแห่งของยาโคบอย่างไร้ความปรานีพระองค์ทรงทลายที่มั่นทั้งหลายของธิดาแห่งยูดาห์ด้วยพระพิโรธของพระองค์ทรงนำอาณาจักรและเหล่าเจ้านายของยูดาห์ตกต่ำลงมาถึงดินอย่างน่าอัปยศอดสู
3 พระองค์ทรงล้มล้างอำนาจทั้งสิ้นของอิสราเอลด้วยพระพิโรธอันรุนแรงของพระองค์พระองค์ทรงเพิกถอนการปกป้องรักษาเมื่อศัตรูรุกเข้ามาโจมตีทรงเผาผลาญยาโคบเหมือนเปลวไฟลุกโชนซึ่งแผดเผาทุกสิ่งที่อยู่รอบๆ มัน
4 พระองค์ทรงน้าวคันศรเหมือนทรงเป็นศัตรูพระหัตถ์ขวาของพระองค์เตรียมพร้อมจะปล่อยลูกศรทรงประหารทุกคนผู้เป็นที่ชื่นตาชื่นใจเหมือนทรงเป็นศัตรูทรงระบายพระพิโรธเหมือนไฟแผดเผาเต็นท์ของธิดาแห่งศิโยน
5 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นเหมือนศัตรูพระองค์ทรงกลืนกินอิสราเอลให้สิ้นไปทรงกวาดล้างปราสาทราชวังและทรงทำลายที่มั่นต่างๆ ในอิสราเอลทรงทำให้การร้องไห้คร่ำครวญทวีเพิ่มขึ้นสำหรับธิดาแห่งยูดาห์
6 พระองค์ทรงทิ้งที่ประทับของพระองค์ให้รกร้างดั่งสวนร้างทรงทำลายสถานนมัสการของพระองค์ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้ศิโยนหลงลืมเทศกาลตามกำหนดและสะบาโตทั้งหลายพระองค์ทรงเขี่ยทั้งกษัตริย์และปุโรหิตทิ้งด้วยพระพิโรธอันรุนแรงของพระองค์
7 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปฏิเสธแท่นบูชาและทอดทิ้งสถานนมัสการของพระองค์พระองค์ทรงมอบกำแพงปราสาทราชวังไว้ในมือของศัตรูเหล่าศัตรูส่งเสียงโห่ร้องในพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้าราวกับวันฉลองตามเทศกาล
8 องค์พระผู้เป็นเจ้าตั้งพระทัยที่จะทลายกำแพงล้อมรอบธิดาแห่งศิโยนพระองค์ทรงพิจารณาโทษอย่างถี่ถ้วนไม่ได้ทรงยั้งพระหัตถ์จากการทำลายล้างทรงทำให้เชิงเทินและกำแพงพังทลายไปด้วยกันต่อหน้าพระองค์