28 ให้เขานั่งเงียบๆ อยู่แต่ลำพังเพราะพระองค์ทรงวางแอกนั้นไว้บนเขา
29 ให้เขาจำนนซบหน้าลงกับดินเพราะอาจยังมีความหวัง
30 ให้เขาเอียงแก้มให้ผู้ที่จะตบเขาและให้เขายอมรับความอัปยศอดสู
31 เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงทอดทิ้งมนุษย์ตลอดไป
32 แม้พระองค์ทรงให้เกิดความทุกข์โศก แต่ก็ยังจะทรงสำแดงความเมตตาสงสารตามความรักมั่นคงอันใหญ่หลวงของพระองค์
33 เพราะพระองค์ไม่ได้ทรงเต็มพระทัยที่จะให้เกิดความทุกข์ทรมานหรือความโศกเศร้าแก่มนุษย์ทั้งหลาย
34 การเหยียบย่ำนักโทษทั้งปวงในดินแดน