เพลงโซโลมอน 4 TNCV

1 เธอช่างงามจริงๆ นะ ยอดรัก!งามเหลือเกิน!ดวงตาของเธอภายใต้ผ้าคลุมหน้านั้นประหนึ่งนกพิราบเรือนผมของเธอเสมือนฝูงแพะเหยาะย่างลงมาจากภูเขากิเลอาด

2 ฟันของเธอขาวเหมือนแกะที่เพิ่งตัดขนและขึ้นมาจากการชำระล้างฟันทุกซี่เรียงรับกันอย่างไม่มีที่ติ

3 ริมฝีปากของเธอแดงเหมือนด้ายแดง จิ้มลิ้มน่ารักภายใต้ผ้าคลุมหน้า ขมับของเธอเหมือนทับทิมผ่าซีก

4 ลำคอของเธอระหงดั่งหอคอยของดาวิดที่สร้างขึ้นอย่างประณีตที่ประดับประดาด้วยโล่นับพันของเหล่าวีรบุรุษ

5 ทรวงอกของเธอประหนึ่งลูกฝาแฝดของละมั่งเล็มใบไม้กินอยู่กลางดงลิลลี่

6 ผมจะขึ้นไปบนภูเขาแห่งมดยอบซึ่งเป็นเนินแห่งเครื่องหอมจวบจนเริ่มรุ่งสางเมื่อเงามืดหนีหายไป

7 ที่รักของผม เธองามหมดจดทั่วเรือนร่างไม่มีที่ติเลย

8 ลงมาจากเลบานอนกับผมเถิด เจ้าสาวของผมลงมาจากเลบานอนกับผมเถิดลงมาจากยอดเขาอามานาจากยอดเสนีร์ และยอดเฮอร์โมนจากถ้ำของราชสีห์และภูเขาอันเป็นถิ่นเสือดาว

9 เธอขโมยดวงใจของผมไปแล้วนวลน้องของพี่ เจ้าสาวของผมหัวใจของผมก็ถูกเธอกุมไปเสียแล้วแค่เธอชายตาเพียงครั้งเดียวแค่อัญมณีเพียงเม็ดเดียวที่สร้อยคอของเธอ

10 นวลน้องของพี่ เจ้าสาวของผม ความรักของเธอน่าชื่นใจ!ถูกใจผมยิ่งกว่าเหล้าองุ่นมากนักและน้ำหอมของเธอรัญจวนใจกว่าเครื่องหอมใดๆ!

11 เจ้าสาวของผม ริมฝีปากของเธอหยาดความหวานดั่งรวงผึ้งใต้ลิ้นของเธอคือน้ำนมและน้ำผึ้งอาภรณ์ของเธอก็หอมละม้ายกลิ่นอายแห่งเลบานอน

12 นวลน้องของพี่ เจ้าสาวของผม เธอเป็นดั่งอุทยานหวงห้ามเป็นธารน้ำพุซึ่งเจ้าของกั้นเขตและประทับตรากรรมสิทธิ์ไว้

13 เธอเปรียบเหมือนสวนทับทิมที่ให้ผลดีเยี่ยมอีกทั้งต้นเทียนขาวและนารดา

14 หญ้าฝรั่น คาลามูส และอบเชยไม้หอมต่างๆ มดยอบ กฤษณาและเครื่องหอมชั้นเยี่ยมทุกชนิด

15 เธอเป็นน้ำพุแห่งอุทยานเป็นธารน้ำอันไหลรินหลั่งไหลลงมาจากเลบานอน

16 ตื่นเถิด ลมเหนือมาเถิด ลมใต้!พัดโชยอุทยานของฉันพัดพากลิ่นหอมของมันให้ขจรขจายขอให้ที่รักของดิฉันเข้ามาในสวนของเขาและลิ้มรสผลโอชะที่สุดในนั้นเถิด

บท

1 2 3 4 5 6 7 8