9 แต่แม่นกพิราบของผม คนดีของผมไม่มีใครเหมือนเป็นลูกสาวคนโปรดเป็นลูกสาวคนเดียวของแม่บรรดาหญิงสาวเห็นเธอ ก็เรียกเธอว่า ผู้เป็นสุขแม้แต่มเหสีและเหล่านางห้ามก็ยกย่องเธอ
10 นี่ใครกันหนอ ปรากฏตัวขึ้นมาดั่งรุ่งอรุณงามดั่งดวงจันทร์ สดใสดั่งดวงตะวันงามสง่าดั่งดวงดาราที่เคลื่อนคล้อย?
11 ผมลงไปยังทิวต้นอัลมอนด์เพื่อมองดูสิ่งที่เพิ่งผลิงามในหุบเขาดูว่าเถาองุ่นแตกตาทับทิมผลิดอกบานหรือยัง
12 กว่าผมจะรู้ตัวความปรารถนาก็พาให้ผมรู้สึกประหนึ่งว่าตนเองอยู่บนรถรบหลวงท่ามกลางประชากรของผม