1 จงทูลขอฝนในฤดูใบไม้ผลิจากองค์พระผู้เป็นเจ้า องค์พระผู้เป็นเจ้านี่แหละเป็นผู้สร้างเมฆและพายุพระองค์ประทานสายฝนแก่มนุษย์และพืชพันธุ์ธัญญาหารแก่ทุกคน
2 เทวรูปต่างๆ ให้คำตอบหลอกลวงหมอดูเห็นนิมิตจอมปลอมเขาเล่าความฝันเท็จและให้คำปลอบใจอันเปล่าประโยชน์ฉะนั้นประชาชนจึงหลงเตลิดไปเหมือนแกะถูกข่มเหงรังแกเพราะไม่มีคนเลี้ยง
3 “เราโกรธบรรดาคนเลี้ยงแกะยิ่งนักและจะลงโทษบรรดาผู้นำเพราะพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะทรงดูแลฝูงแกะของพระองค์ คือพงศ์พันธุ์ยูดาห์และทรงทำให้พวกเขาเหมือนม้าศึกทะนงองอาจในสงคราม
4 ศิลามุมเอกจะมาจากยูดาห์อีกทั้งหมุดเต็นท์ธนูศึกและผู้ปกครองทุกคน
5 เขาทั้งปวงจะเป็นนักรบเกรียงไกรย่ำไปบนถนนโคลนเลนในสงครามเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับพวกเขาพวกเขาจะต่อสู้และพิชิตพลม้า
6 “เราจะทำให้พงศ์พันธุ์ยูดาห์เข้มแข็งขึ้นและช่วยเหลือพงศ์พันธุ์โยเซฟเราจะกู้พวกเขากลับคืนมาเพราะเราสงสารพวกเขาพวกเขาจะเป็นเหมือนคนที่ไม่เคยถูกเราทอดทิ้งเลยเพราะเราเป็นพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขาเราจะตอบพวกเขา
7 ชาวเอฟราอิมจะเป็นดั่งนักรบเกรียงไกรจิตใจของพวกเขาจะเปรมปรีดิ์เหมือนได้ดื่มเหล้าองุ่นลูกหลานของพวกเขาจะเห็นแล้วชื่นชมยินดียิ่งนักจิตใจของพวกเขาจะชื่นชมยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้า
8 เราจะให้สัญญาณและรวบรวมพวกเขามาแน่นอนเราจะไถ่พวกเขาพวกเขาจะมีจำนวนมากมายเหมือนแต่ก่อน
9 แม้ว่าเราทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปในหมู่ชนชาติต่างๆแต่ในแดนไกลโพ้นพวกเขาจะระลึกถึงเราพวกเขากับลูกหลานจะอยู่รอดและพวกเขาจะกลับมา
10 เราจะพาพวกเขากลับมาจากอียิปต์รวบรวมกลับมาจากอัสซีเรียเราจะนำพวกเขามายังกิเลอาดและเลบานอนและจะไม่มีที่เพียงพอสำหรับทุกคน
11 พวกเขาจะข้ามทะเลแห่งความเดือดร้อนทะเลอันปั่นป่วนจะยอมสยบและบรรดาห้วงลึกแห่งแม่น้ำไนล์จะเหือดแห้งความหยิ่งผยองของอัสซีเรียจะถูกปราบราบคาบและคทาแห่งอียิปต์จะสูญสิ้นไป