1 นิมิตของโอบาดีห์พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสเกี่ยวกับเอโดมว่าเราได้ยินถ้อยคำจากองค์พระผู้เป็นเจ้าดังนี้มีทูตคนหนึ่งถูกส่งไปยังประชาชาติต่างๆ เพื่อแจ้งว่า“ลุกขึ้นเถิด ให้เราไปรบกับเอโดม”
2 “ดูเถิด เราจะทำให้เจ้าเล็กกระจ้อยร่อยในหมู่ประชาชาติเจ้าจะถูกเหยียดหยามยิ่งนัก
3 ความหยิ่งผยองในใจได้หลอกลวงเจ้าเจ้าผู้อาศัยอยู่ในซอกหินและสร้างบ้านไว้บนที่สูงเจ้าผู้บอกตัวเองว่า‘ใครเล่าสามารถดึงเราลงไปอยู่ที่พื้นได้?’
4 ถึงแม้เจ้าเหินฟ้าเหมือนนกอินทรีและสร้างรังไว้กลางหมู่ดาวเราก็จะฉุดเจ้าลงมาจากที่นั่น” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
5 “หากขโมยมาหาเจ้าหากโจรบุกมาในยามค่ำคืนเจ้าจะย่อยยับสักปานใดเขาจะไม่ขโมยไปเพียงเท่าที่เขาอยากได้หรือ?หากคนเก็บองุ่นมาหาเจ้าเขาจะไม่เหลือไว้บ้างนิดหน่อยหรือ?
6 แต่เอซาวจะถูกปล้นชิงจนหมดสิ้นทรัพย์สมบัติที่เขาซ่อนไว้ถูกปล้นชิงไปหมด!
7 พันธมิตรทั้งหมดจะบังคับให้เจ้าออกไปจนสุดแดนเพื่อนฝูงจะหลอกและเอาชนะเจ้าเพื่อนร่วมสำรับอาหารเดียวกันกับเจ้าจะวางกับดักเจ้าแต่เจ้าจะไม่ระแคะระคาย”
8 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “ในวันนั้นเราจะไม่ทำลายปราชญ์ของเอโดมและผู้ที่มีความเข้าใจที่ภูเขาต่างๆ ของเอซาวหรือ?
9 เทมานเอ๋ย นักรบของเจ้าจะครั่นคร้ามและทุกคนที่ภูเขาของเอซาวจะถูกประหาร
10 เพราะความอำมหิตที่เจ้าทำแก่ยาโคบน้องชายของเจ้าเจ้าจะอับอายขายหน้าเจ้าจะถูกทำลายไปตลอดกาล
11 ในวันที่เจ้ายืนเฉยอย่างไม่แยแสขณะที่คนแปลกหน้าขนทรัพย์สมบัติของเขาไปคนต่างชาติบุกเข้าประตูเมืองของเขาและจับสลากแบ่งกรุงเยรูซาเล็มกันเจ้าก็เป็นเหมือนคนหนึ่งในพวกนั้น
12 เจ้าไม่ควรหยามน้ำหน้าน้องชายในวันที่เขารับเคราะห์หรือกระหยิ่มยิ้มย่องทับถมชาวยูดาห์ในวันที่พวกเขาพินาศหรือคุยโวโอ้อวดเหลือเกินในวันที่พวกเขาเดือดร้อน
13 เจ้าไม่ควรเดินเข้าประตูเมืองของประชากรของเราในวันที่พวกเขาพินาศย่อยยับหรือสมน้ำหน้าที่พวกเขาป่นปี้ในวันที่พวกเขาพินาศย่อยยับหรือยึดทรัพย์สมบัติของพวกเขาในวันที่พวกเขาพินาศย่อยยับ
14 เจ้าไม่ควรดักรออยู่ที่ทางแยกเพื่อคอยเล่นงานพวกเขาซึ่งหนีภัยมาหรือมอบตัวผู้รอดชีวิตของพวกเขาในวันที่เขาเดือดร้อน
15 “วันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าสำหรับมวลประชาชาติใกล้เข้ามาแล้วเจ้าทำสิ่งใดไว้จะได้รับสิ่งนั้นตอบแทนกรรมที่เจ้าก่อไว้จะย้อนกลับมาตกบนหัวของเจ้า
16 เหมือนที่เจ้าดื่มบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเราประชาชาติทั้งปวงก็จะดื่มไม่หยุดเขาจะดื่มแล้วดื่มอีกเขาจะเป็นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
17 แต่บนภูเขาศิโยนจะมีการช่วยกู้ภูเขานั้นจะศักดิ์สิทธิ์และพงศ์พันธุ์ยาโคบจะครอบครองกรรมสิทธิ์ในดินแดนนั้น
18 พงศ์พันธุ์ยาโคบจะเป็นไฟพงศ์พันธุ์โยเซฟจะเป็นเปลวไฟพงศ์พันธุ์ของเอซาวจะเป็นตอข้าวซึ่งจะถูกไฟเผาจนมอดไหม้พงศ์พันธุ์เอซาวจะไม่มีใครรอดชีวิตเลย” องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว
19 ประชาชนจากเนเกบจะครอบครองภูเขาต่างๆ ของเอซาวและประชาชนจากเชิงเขาต่างๆ จะครอบครองดินแดนของชาวฟีลิสเตียพวกเขาจะครอบครองท้องทุ่งของเอฟราอิมกับสะมาเรียและเบนยามินจะครอบครองกิเลอาด
20 กลุ่มเชลยอิสราเอลซึ่งอยู่ในคานาอันจะครอบครองดินแดนไกลไปถึงศาเรฟัทเชลยจากเยรูซาเล็มซึ่งอยู่ในเสฟาราดจะครอบครองเมืองต่างๆ ของเนเกบ
21 พวกกู้ชาติจะขึ้นไปบนภูเขาศิโยนเพื่อครอบครองภูเขาต่างๆ ของเอซาวและอาณาจักรนั้นจะเป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า