1 Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı,Güvenilir insanlar yok oldu.
2 Herkes birbirine yalan söylüyor,Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.
3 Sustursun RAB dalkavukların ağzını,Büyüklenen dilleri.
4 Onlar ki, “Dilimizle kazanırız,Dudaklarımız emrimizde,Kim bize efendilik edebilir?” derler.
5 “Şimdi kalkacağım” diyor RAB,“Çünkü mazlumlar eziliyor,Yoksullar inliyor,Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.”
6 RAB'bin sözleri pak sözlerdir;Toprak ocakta eritilmiş,Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.
7 Sen onları koru, ya RAB,Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!