2 O'dur benim vefalı dostum, kalem,Kurtarıcım, kulem,Kalkanım, O'na sığınırım;O'dur halkları bana boyun eğdiren!
3 Ya RAB, insan ne ki, onu gözetesin,İnsan soyu ne ki, onu düşünesin?
4 İnsan bir soluğu andırır,Günleri geçici bir gölge gibidir.
5 Ya RAB, gökleri yar, aşağıya in,Dokun dağlara, tütsünler.
6 Şimşek çaktır, dağıt düşmanı,Savur oklarını, şaşkına çevir onları.
7 Yukarıdan elini uzat, kurtar beni;Çıkar derin sulardan,Al eloğlunun elinden.
8 Onların ağzı yalan saçar,Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.