25 Коли Петро ввійшов, Корнилій зустрів його, впав на коліна й поклонився йому.
26 Але Петро підвів його й промовив: «Підведися! Я така ж сама людина, як і ти».
27 Мовивши так, Петро зайшов у дім і побачив, що там зібралося багато народу.
28 Він сказав їм: «Ви знаєте, що Закон забороняє юдеям мати справу з чужоземцями або приходити до них у гості. Але Бог навчив мене, що не можна жодну людину вважати поганою чи нечистою.
29 Тож коли Корнилій запросив мене, я прийшов без будь-яких заперечень. Через те я питаю: навіщо ви посилали по мене?»
30 Корнилій відповів: «Чотири дні тому в такий самий час, о третій пополудні, я молився в своєму домі. Аж раптом переді мною виник чоловік у сяйливому вбранні.
31 Він сказав: „Корнилію, твоя молитва почута, Бог пам’ятає про твої дарунки бідним.