20 І коли пролилася кров Твого свідка Степана, я стояв там й схвалював те вбивство, і навіть охороняв речі тих, хто розправлявся з ним”.
21 Тоді Ісус сказав мені: „Іди. Я посилаю тебе в далеку дорогу до поган”».
22 До цих слів юдеї слухали Павла, а потім загукали: «Смерть йому! Він не повинен жити!»
23 Вони кричали, зриваючи з себе одяг і здіймаючи куряву.
24 Через те командир наказав відвести Павла до фортеці й учинити йому допит з батогами. Він хотів з’ясувати, чого вони так кричали на Павла.
25 Та коли вони зв’язали його, щоб бити батогами, Павло звернувся до сотника, який стояв поруч: «Хіба це по закону без суду бити батогами римського громадянина?»
26 Почувши таке, сотник пішов до командира й сказав: «Що ж ти робиш? Цей чоловік — римський громадянин».