14 І все більше й більше віруючих додавалося до Господа, як чоловіків, так і жінок.
15 Зрештою люди почали виносити своїх хворих просто на вулиці. Ті, які лежали на ліжках або на постелях сподівалися, що коли Петро йтиме вулицею, то бодай тінь його впаде на когось із них.
16 Цілі юрби людей приходили до Єрусалиму з довколишніх міст і сіл. Вони також приносили своїх хворих чи одержимих нечистими духами і всі зцілювалися.
17 Тоді первосвященик і ті, хто був з ним, тобто саддукеї, сповнилися заздрощів.
18 Вони схопили апостолів і кинули їх до громадської в’язниці.
19 Але вночі Ангел Господній відчинив двері в’язниці, і вивів апостолів на волю, сказавши їм:
20 «Ідіть, станьте у Храмі й усе розкажіть людям про нове життя».