12 Ek sal Egipte ’n land laat word waar niemand kan woon nie, ’n land tussen ander lande waar ook niemand woon nie. Ek sal die stede van Egipte plekke maak waar niemand kan woon nie, sy stede sal wees tussen ander stede wat hope klippe geword het. Daar sal 40 jaar lank niemand in Egipte woon nie, Ek sal die Egiptenaars na al die kante toe jaag tussen die ander volke in en Ek sal hulle in ander lande laat woon.”
13 Die Here, Hy wat Here is, sê: “Maar wanneer die 40 jaar verby is, dan sal Ek die Egiptenaars bymekaarmaak tussen die volke waar hulle moes gaan woon,
14 en Ek sal dinge verander vir Egipte. Ek sal hulle terugbring na die land Patros, die land waar hulle voorheen gewoon het. Daar sal hulle ’n klein, onbelangrike volk wees.
15 Hulle sal die onbelangrikste van al die lande wees en hulle sal nie weer probeer om te regeer oor ander lande nie. Ek sal hulle so klein maak dat hulle nie weer oor ander volke sal kan regeer nie.
16 Die volk Israel sal nie weer wil hê dat Egipte hulle moet help nie. Israel sal onthou hoe verkeerd hulle gedoen het toe hulle gevra het dat Egipte hulle moet help. Hulle sal weet dat Ek die Here is.”
17 Die Here het met my gepraat. Dit was die 27ste jaar, in die eerste maand, op die eerste dag van die maand. Ek het gehoor die Here sê vir my:
18 “Mens, koning Nebukadnesar van Babel het sy soldate baie hard laat werk toe hy die stad Tirus oorwin het. Elke soldaat se kop was kaal en sy skouer was stukkend. Maar Nebukadnesar en sy soldate het nie uit Tirus ’n beloning gekry vir die harde werk wat hulle teen die stad gedoen het nie.”