23 en bring die vetgemaakte vee en slag dit en laat ons eet en bly wees,
24 want hierdie seun van my was dood en het weer lewendig geword en hy was weg en is gevind.’ Hulle het begin feesvier.
25 Sy oudste seun was in die veld en terwyl hy nader na die huis toe kom, hoor hy baie musiek
26 en hy roep een van die jongmanne en vra wat dit beteken.
27 Dié sê toe vir hom: ‘U broer het gekom en u vader het die vetgemaakte kalf geslag omdat hy hom gesond teruggekry het.’
28 Hy het kwaad geword en wou nie ingaan nie. Sy vader gaan toe uit en pleit by hom,
29 maar hy antwoord en sê vir sy vader: ‘Let op, ek dien u so baie jare en ek het nooit u bevele oortree nie en vir my het u nooit ’n bokkie gegee sodat ek saam met my vriende bly kon wees nie,