1 Vroeg in die oggend, op die eerste dag van die week terwyl dit nog donker was, het hulle en ander vrouens saam met hulle, die speserye gebring wat deur hulle voorberei is en by die graf gekom
2 en gevind dat die steen voor die graf weggerol is.
3 Hulle het ingegaan en nie die liggaam van Yeshua gekry nie.
4 Terwyl hulle gewonder het hieroor, let op, staan daar twee manne oor hulle en hulle klere was glansblink.
5 Hulle het baie bang geword en met hulle gesigte na die aarde gebuig. Die manne sê vir hulle: “Waarom soek julle Die Lewe tussen die dooies?
6 Hy is nie hier nie; Hy het opgestaan. Onthou wat Hy vir julle vertel het toe Hy nog in die Galil was:
7 Hy het gesê: ‘Die Seun van die mens moet oorgelewer word in die hande van sondige mense, gekruisig word en op die derde dag sal Hy opstaan’.”
8 Die vrouens het Sy woorde onthou.
9 Hulle gaan toe terug van die graf af en vertel dit alles aan die elf en aan al die ander.
10 Dit was Miryam van Migdala, Yoganah en Miryam, die moeder van Ya’akov en die ander vroue saam met hulle wat dit aan die afgevaardigdes vertel het.
11 Hulle woorde was vir hulle soos ydel praatjies en hulle het hulle nie geglo nie,
12 maar Shim’on het opgestaan en na die graf toe gehardloop en toe hy kyk, sien hy die doeke alleen lê en hy het weggegaan, wonderend in sy gees oor wat gebeur het.
13 Let op, twee van hulle was daardie dag op pad na ’n dorp wat sewe en ’n half myl (12 km) van Yerushalayim af is, met die naam van Amma’us.
14 Hulle het met mekaar gepraat oor al hierdie dinge wat gebeur het
15 en terwyl hulle praat en dit bespreek, ontmoet Yeshua hulle en loop saam met hulle,
16 maar hulle oë is toegemaak sodat hulle Hom nie kon herken nie.
17 Hy sê vir hulle: “Wat is hierdie sake waaroor julle loop en praat met mekaar en waaroor julle so treurig is?”
18 Een van hulle met die naam van Kleopas antwoord en sê vir Hom: “U is inderdaad alleen ’n vreemdeling in Yerushalayim dat U nie van die dinge weet wat in hierdie dae daar gebeur het nie.”
19 Hy sê vir hulle: “Watter dinge?” Hulle antwoord Hom: “Aangaande Yeshua, van Natzeret, wat ’n profeet was, kragtig in daad en boodskap voor God en voor die hele nasie.
20 Hoe die leierpriesters en leiers Hom oorgelewer en veroordeel het tot die dood en Hom gekruisig het.
21 Ons het ’n versekerde verwagting gehad dat dit Hy was wat Yisra’el sou bevry en let op, dit is reeds drie dae nadat al hierdie dinge plaasgevind het.
22 Sommige vroue uit ons geledere het ons ook verstom nadat hulle vroeër by die graf was
23 en toe hulle Sy liggaam nie kry nie, het hulle gekom en gesê dat hulle ook engele daar gesien het wat sê dat Hy lewe.
24 Sommige van die wat saam met ons was, het na die graf gegaan en dit net so gevind soos die vroue gesê het, maar hulle het Hom nie gesien nie.”
25 Toe sê Yeshua vir hulle: “O, onverstandiges, met verstand, wil en emosie wat stadig is om alles wat die profete gesê het te vertrou!
26 Moes Die Gesalfde Een nie hierdie dinge deurgaan en in Sy Gemanifesteerde Teenwoordigheid ingaan nie?”
27 Hy het begin om vanaf Moshe en al die profete vir hulle uit al die Skrifte, die dinge wat op Hom betrekking het, deeglik te verduidelik
28 en toe hulle naby die dorp kom waarheen hulle op pad was, het Hy aangekondig dat Hy na ’n plek verder gaan.
29 Hulle het Hom teruggehou en vir Hom gesê: “Bly by ons, want die dag is besig om verby te gaan en dit word donker” en Hy het ingegaan om by hulle te bly.
30 Dit het gebeur dat toe Hy saam met hulle aan tafel skuinslê, Hy die brood vat, dank, dit breek en dit aan hulle gee.
31 Onmiddellik het hulle oë oopgegaan en hulle het Hom herken en Hy het van voor hulle af opgegaan.
32 Hulle sê vir mekaar: “Was ons verstand nie onnosel in ons toe Hy met ons op die pad gepraat en vir ons die Skrifte oopgemaak het nie?”
33 Toe staan hulle dadelik op en gaan terug na Yerushalayim en vind die elf en die wat saam met hulle bymekaar was,
34 wat sê: “Ons Meester het waarlik opgestaan en aan Shim’on verskyn.”
35 Hulle het ook vertel wat op die pad gebeur het en hoe Hy aan hulle bekend geword het by die breking van die brood.
36 Terwyl hulle hierdie dinge vertel, staan Yeshua tussen hulle en Hy sê vir hulle: “Vrede, gesondheid, voorspoed en vergenoegdheid vir julle! אנא אנא - Ek is, was, sal wees Wie Ek is, was, sal wees, moenie bang wees nie.”
37 Hulle het geskrik, was in vrees en het gedink dat hulle ’n gees sien.
38 Yeshua sê vir hulle: “Waarom is julle geskud en kom daar allerhande gedagtes by julle op?
39 Kyk na My hande en My voete, dat dit אנא אנא - Ek is, was, sal wees Wie Ek is, was, sal wees. Vat aan My en wees seker, want ’n gees het nie vleis en bene soos julle sien dat Ek het nie.”
40 Toe Hy hierdie dinge gesê het, wys Hy vir hulle Sy hande en Sy voete
41 en steeds het hulle, van vreugde, nie geglo nie en hulle verwonder en Hy sê vir hulle: “Het julle iets hier om te eet?”
42 Toe gee hulle vir Hom ’n stuk gebraaide vis en ’n heuningkoek
43 en Hy het dit gevat en voor hulle geëet.
44 Hy sê vir hulle: “Hierdie is die boodskap wat Ek met julle gedeel het toe Ek nog by julle was, dat alles wat oor My geskrywe is in die wet van Moshe, die Profete en die Psalms, volledig gemaak moet word.”
45 Toe maak Hy hulle verstand oop om die Skrifte te verstaan
46 en Hy sê vir hulle: “So is dit geskrywe en dit was reg dat dit so gebeur: Die Gesalfde Een moes ly en op die derde dag uit die dood uit opstaan
47 en in Sy Karakter en Outoriteit (Naam) moet die erken, berou en wegdraai tot vergifnis van sonde verkondig word in al die nasies, beginnende by Yerushalayim
48 en julle is getuies van hierdie dinge.
49 Ek sal die Belofte van My Vader oor julle stuur, maar julle moet in die stad Yerushalayim bly totdat julle aangetrek is met wonderwerkende Krag van Bo.”
50 Hy het hulle gevat tot by Beit-Anyah en Hy het Sy hande opgelig en hulle geseën
51 en terwyl Hy hulle seën, is Hy van hulle afgeskei en het Hy in die hemel opgegaan.
52 Hulle het neergeval in aanbidding tot Hom en na Yerushalayim teruggegaan te midde van groot vreugde.
53 Hulle was voortdurend in die tempel terwyl hulle God geloof en goed gepraat het van Hom. Dit is waar.Mik 5:1