10 Die jongmanne wat saam met hom grootgeword het, antwoord hom en sê: “Só moet u hierdie mense antwoord wat met u gepraat en gesê het: ‘U vader het ons juk swaar gemaak, maak u dit nou ligter vir ons,’ u moet hulle antwoord: ‘My pinkie is dikker as my vader se duim.
11 Waar my vader julle belas het met ’n swaar juk, sal ek bysit by julle juk; my vader het julle met swepe gedissiplineer, maar ék sal julle met skerpioene dissiplineer.’”
12 Toe het Yarov’am en al die mense by Regav’am gekom op die derde dag soos die koning aangedui en gesê het: “Kom na my toe terug op die derde dag.”
13 Die koning het die volk hard geantwoord, want hy het die raad wat die oudstes vir hom gegee het, verwerp
14 en met hulle gepraat volgens die raad van die jongmanne en gesê: “My vader het julle juk swaar gemaak, maar ék sal bysit by julle juk; my vader het julle met swepe gedissiplineer, maar ék sal julle met skerpioene dissiplineer.”
15 So het die koning dan nie na die mense geluister nie, want dit was ’n reeks gebeurlikhede vanaf יהוה sodat Hy Sy woord kan vestig wat יהוה deur Agiyah, die Shilohiet, tot Yarov’am, die seun van N’vat, gepraat het.
16 Toe die hele Yisra’el sien dat die koning nie na hulle luister nie, het die mense die koning geantwoord en gesê: “Watter deel het ons aan Dawid? Ons het geen erfenis aan die seun van Yishai nie! Na julle tente toe, Yisra’el! Kyk nou na jou eie huis, Dawid!” Yisra’el het na hulle tente toe gegaan,