2 Eliyahu het gegaan om homself aan Ag’av te wys. Die hongersnood was swaar in Shomron.
3 Ag’av het vir `Ovadyah, wat oor die huishouding was, geroep. `Ovadyah het יהוה baie respekvol gevrees,
4 want toe Izevel die profete van יהוה vernietig het, het `Ovadyah ’n honderd profete gevat en hulle in groepe van vyftig in ’n grot weggesteek en hulle van brood en water voorsien.
5 Toe het Ag’av vir `Ovadyah gesê: “Trek deur die land na al die waterfonteine en na al die valleie; miskien sal ons gras kry en die perde en muile aan die lewe hou en nie van die vee hoef dood te maak nie.”
6 Hulle het die land tussen hulle verdeel om deur dit te trek; Ag’av het alleen in een rigting gegaan en `Ovadyah ’n ander pad op sy eie.
7 Terwyl `Ovadyah op pad was, let op, ontmoet Eliyahu hom en hy het hom herken en op sy gesig neergeval en gevra: “Is dit u, Eliyahu, my meester?”
8 Hy sê vir hom: “Dit is ek; gaan sê vir jou meester: ‘Let op, Eliyahu is hier.’”