16 So sê יהוה-God: “As die prins aan een van sy seuns ’n geskenk gee uit sy erfenis, dan behoort dit aan sy seuns: dit is hulle besitting deur erfenis,
17 maar as hy van sy erfenis ’n geskenk aan een van sy diensknegte gee, dan sal dit syne wees tot by die jaar van vryheid; dan moet dit na die prins toe teruggaan. Sy erfenis sal net sy seuns s’n wees; dit sal aan hulle behoort.
18 Die prins mag nie van die erfenis van die volk vat en hulle uitgooi uit hul besitting nie; hy moet aan sy seuns erfenis gee vanuit sy eie besitting sodat My volk nie verstrooi word, enige een uit sy besitting nie.”’”
19 Toe het hy my deur die ingang wat langs die poort was gebring, in die afgesonderde kamers vir die priesters, wat na die noorde kyk en let op, daar was ’n plek aan die verste agterkant, na die weste toe.
20 Hy het vir my gesê: “Dit is die plek waar die priesters die oortredingsoffer en die sondoffer moet kook en waar hulle die graanoffer moet bak sodat hulle dit nie uitbring in die buitenste hof om afgesonderdheid aan die volk oor te dra nie.”
21 Toe het hy my uitgebring in die buitenste hof en my gelei na die vier hoeke van die hof en let op, in elke hoek van die hof was daar ’n klein hof.
22 In die vier hoeke van die hof was daar omringde howe, veertig el lank en dertig breed; hierdie vier in die hoeke was dieselfde grootte.