17 ጽዮን እጆቿን ዘረጋች፤የሚያጽናናትም የለም፤ጎረቤቶቹ ጠላቶቹ እንዲሆኑ፣ እግዚአብሔር በያዕቆብ ላይ ትእዛዝ አውጥቶአል፤ኢየሩሳሌምም በመካከላቸው፣እንደ ርኵስ ነገር ተቈጠረች።
18 “እግዚአብሔር ጻድቅ ነው፤እኔ ግን በትእዛዙ ላይ ዐመፅ አድርጌ ነበር፤እናንተ ሕዝቦች ሁሉ ስሙ፤መከራዬንም ተመልከቱ፤ወይዛዝርቶቼና ጐበዛዝቶቼ፣ተማርከው ሄደዋል።
19 “ወዳጆቼን ጠራኋቸው፤እነርሱ ግን ከዱኝ፤ካህናቶቼና ሽማግሌዎቼ፣ሕይወታቸውን ለማትረፍ፣ምግብ ሲፈልጉ፣በከተማዪቱ ውስጥ አለቁ።
20 “አቤቱ እግዚአብሔር ሆይ፤ እንዴት ተጨንቄአለሁ!በውስጤ ተሠቃይቼአለሁ፤በልቤ ታውኬአለሁ፤እጅግ ዐመፀኛ ሆኛለሁና፤በውጭ ሰይፍ ይፈጃል፤በቤትም ውስጥ ሞት አለ።
21 “ሰዎች የሥቃይ ልቅሶዬን ሰሙ፤የሚያጽናናኝ ግን ማንም የለም፤ጠላቶቼ ሁሉ ጭንቀቴን ሰሙ፤አንተ ባደረግኸውም ደስ አላቸው፤አቤቱ የተናገርኻት ቀን ትምጣ፤እነርሱም እንደ እኔ ይሁኑ።