39 Ug itugyan ko ikaw sa kamot sa imong mga hinigugma ug gub-on nila ang mga alampoanan diin gibaligya nimo ang imong dungog ug gun-obon nila ang imong habog nga mga halaran. Huboan ka nila ug sakmiton nila ang imong matahom nga mga alahas ug biyaan ka nga hubo.
40 “Unya ilang sugnoran ang mga tawo batok kanimo ug batoon ka nila ug tagodtagoron sa ilang mga espada.
41 Sunogon nila ang imong kabalayan ug silotan ka atubangan sa mga babaye. Putlon ko ang imong pagpamiga aron dili ka na manuhol ug mga tawo tungod niini.
42 Unya makahungaw na ang akong kasuko kanimo ug dili na ako mangabubho; mapuypoy ako ug dili na masuko.
43 Tungod kay wala mo man hinumdomi ang mga adlaw sa imong pagkabatan-on ug kay gipalagot mo man hinuon ako busa silotan ko ikaw tungod sa imong gibuhat.” Ang Ginoong Dios maoy nag-ingon niini.Miingon ang Ginoo, “Nganong gidugangan mo mag kalaw-ayan ang daotan mong buhat?
44 Ang tanan nga tiggamit ug panultihon, mosulti mahitungod kanimo, ‘Unsa gani ang inahan, mao usab ang anak nga babaye.’
45 Anak ka sa imong inahan nga nasilag sa iyang bana ug sa iyang mga anak. Igsoon ka sa imong mga igsoong babaye nga nasilag sa ilang mga bana ug sa ilang mga anak. Ang imong inahan Hetihanon ug ang imong amahan Amorihanon.