1 Ang Ginoo miingon kanako,
2 “Tawo, paghimog tigmo ug pagsultig sambingay ngadto sa banay sa Israel.
3 Sultihi sila nga ang Ginoong Dios nag-ingon nga may usa ka dakong agila nga nagbukhad sa iyang mga pako; daghan ug nindot ang balhibo niini ug milupad kini ngadto sa Bukid sa Lebanon ug mibatog sa tumoy sa sidro.
4 Gibali niya ang linghod nga sanga nga didto sa kinatumyan ug gitanom didto sa siyudad sa mga negosyante.
5 Unya nagkuha siyag liso gikan sa Israel ug gitanom kini sama sa usa ka sanga sa tambo didto sa tabunok nga yuta, daplin sa tubig.
6 Mitubo kini ug nahimong bagon. Baga kinig dahon ug nagyongyong ug ang mga sanga niini mitubo paingon sa agila ug ang gamot niini mitidlom. Busa nahimo kining bagon ug nananga ug milabong pag-ayo.
7 “Apan may laing dakong agila nga daghan usab ug balhibo. Ang bagon mipaliko sa gamot niini paingon sa agila ug mipatuybo sa mga sanga niini ngadto kaniya aron tubigan niya kini. Gikan sa gitamnan niini,
8 gibalhin niya kini pagtanom sa maayong yuta daplin sa daghang tubig aron mananga kini ug mamunga ug mahimong matahom nga bagon.
9 “Busa ako, ang Ginoong Dios, nangutana: Mabuhi ba kini? Dili ba ibton sa unang agila ang mga gamot niini ug pamutlon ang mga sanga aron malawos ang mga udlot niini? Wala kinahanglana ang kusgan nga bukton o daghang mga tawo aron pag-ibot niini.
10 Mabuhi ba kini human ibalhin pagtanom? Dili ba hinuon kini malaya kon hampakon na sa hangin gikan sa sidlakan?”
11 Unya miingon kanako ang Ginoo,
12 “Pangutan-a kining masupilong katawhan sa Israel kon masayod ba sila sa kahulogan niining sambingaya. Sultihi sila nga ang hari sa Babilonia mianhi sa Jerusalem ug mibihag sa iyang hari ug mga kadagkoan ngadto sa Babilonia.
13 Ug nagpili siyag usa ka kaliwat sa hari ug naghimo siyag kasabotan uban sa maong tawo ug gipapanumpa niya siya nga mag-alagad kaniya. Gibihag niya ang mga kadagkoan sa Juda
14 aron dili na mosupil ang maong gingharian ug motuman na sa kasabotan.
15 Apan mirebelde ang hari sa Juda ug nagpadalag mga tinugyanan ngadto sa Ehipto aron pagpangayog mga kabayo ug daghang mga sundalo. Molampos ba siya? Makaikyas ba ang tawo nga magbuhat niini? Makahimo ba siya paglapas sa kasabotan ug dili kasilotan?”
16 Ang Ginoong Dios nag-ingon, “Dios ako nga buhi ug ipanumpa ko nga ang hari sa Juda mamatay didto sa Babilonia kay gilapas man niya ang kasabotan nila sa hari sa Babilonia nga maoy naghimo kaniyang hari.
17 Dili makatabang kaniya sa gubat ang Paraon pinaagi sa iyang kasundalohan kay ang mga taga-Babilonia maghimog mga bundo ug katkatanan aron pagpatay ug daghang mga tawo.
18 Tungod kay gisalikway man niya ang panumpa ug gilapas ang ilang kasabotan, dili siya makalingkawas.”
19 Ang Ginoong Dios nag-ingon, “Ako ang buhing Dios busa silotan ko siya sa iyang paglapas sa kasabotan nga iyang gipanumpaan sa akong ngalan.
20 Iladlad ko ang akong pukot aron pagdakop kaniya ug mabitik siya sa akong lit-ag. Dad-on ko siya sa Babilonia ug silotan siya didto tungod sa iyang pagbudhi kanako.
21 Ang labing maayo niyang mga sundalo mangamatay pinaagi sa gubat ug ang mahabilin magkatibulaag sa tanang dapit. Unya masayran ninyo nga ako, ang Ginoo, maoy nagsulti niini.”
22 Nag-ingon ang Ginoong Dios, “Ako mismo magkuhag salingsing sa kinatumyang bahin sa sidro ug itanom ko kini sa kinahabugang bukid
23 sa Israel. Mananga kini ug mamunga ug mahimo kining matahom nga sidro. Magpuyo sa ilalom niini ang tanang matang sa mananap ug sa landong sa mga sanga magsalag ang mga langgam.
24 Ang tanang kakahoyan sa kaumahan masayod unya nga ako, ang Ginoo, maoy moputol sa habog nga kahoy ug mopataas sa mubo nga kahoy. Akoy mopalaya sa lunhawng kahoy ug mopalambo sa laya nga kahoy. Ako, ang Ginoo, nagsulti niini ug tumanon ko gayod kini.”