2 “Tawo, pasidan-i ang hari sa Ehipto:Nagtuo ka nga ikaw daw liyonatubangan sa ubang kanasoranapan sama ka sa buaya sa katubigan.Motunga ka sa imong mga subaug gikutaw mo ang tubig niinisa imong mga tiil ug nalubog kini.
3 Pukoton ko ikaw pinaagi sa daghang katawhanug bitaron ka nila.
4 Ilabay ko ikaw sa yuta, ngadto sa kapataganug busgon ko sa imong unod ang tanang mga langgam ug mga mananap.
5 Ikatag ko ang imong kaunoran diha sa kabukiranug pun-on ko sa imong patayng lawas ang kawalogan.
6 Humdon ko sa dinagaydaysa imong dugo ang kapatagan ug kabukiran,ug ang mga katubigan matina sa imong dugo.
7 Sa dihang laglagon ko na ikaw,tabonan ko ang langitug kuhaan ko ang kabituonan sa ilang kahayag.Tabonan ko sa panganod ang adlawug dili ko padan-agon ang bulan.
8 Ang tanang naghatag ug kahayag sa langit,pangitngiton ko tungod kanimoaron sanapan sa kangitngit ang tibuok mong yuta,”nag-ingon ang Ginoong Dios.