1 Alaot kadtong miadto sa Ehipto aron sa pagpakitabangsa nagsalig sa kadaghan sa ilang mga kabayo,ug sa kadaghan sa ilang mga karwahiug sa gahom sa ilang mga sundalo,inay sa Balaang Dios sa Israelaron mangayo kaniyag tabang!
2 Maalamon ang Diosug may gahom sa pagpahamtang ug katalagman,ug dili gayod mobakwi sa iyang gisulti.Makigbatok siya sa mga tawong daotanug niadtong nanalipod kanila.
3 Ang mga Ehiptohanon tawo lamang ug dili Dios;ang ilang mga kabayo mananap ug dili espiritu.Inigbakyaw sa Ginoo sa iyang kamot,mangatumba sila ingon man ang ilang gitabanganug mangamatay silang tanan.
4 Nag-ingon ang Ginoo kanako,“Sama sa liyon nga magngulob kon makatukobug dili mahadlok sa singgit ug kabanha sa mga magbalantay sa karnero nga magpanon sa pagdasdas kaniya,walay makapugong kanako sa pagpanalipod sa Bukid sa Sionkay ako mao ang Ginoo nga Labing Gamhanan.
5 Ug sama sa langgam nga nanalipod sa iyang mga piso,ako, ang Ginoo nga Labing Gamhanan,manalipod sa Jerusalem aron pagluwas niini.”
6 Ang Dios miingon, “O katawhan sa Israel, nakasala kamo batok kanako kay inyo man akong gisupak. Apan karon, balik ngari kanako!
7 Niadto unyang adlawa isalikway ninyong tanan ang inyong mga diosdios nga plata ug bulawan nga inyong gibuhat tungod sa inyong pagkamasupilon.
8 Unya pamatyon ang mga taga-Asiria sa espada nga dili iya sa tawo,ug mokagiw sila ug ulipnon ang ilang mga batan-ong sundalo.
9 Tungod sa kalisang modagan ang ilang hari,ug biyaan sa mga opisyal ang ilang bandila sa gubat.”Mao kini ang giingon sa Ginoo nga gisimba didto sa Jerusalem,diin may kalayo nga nagsiga kanunay aron pagsunog sa mga halad.