11 “Apan kamong mibiya kanako,kamong nalimot sa akong balaang bukid ug nagsimba kang Gad, diosdios sa suwerte,ug naghalad ug bino alang kang Meni, ang diosdios sa kapalaran,
12 ipapatay ko kamo pinaagi sa espadaug wala gayoy makaikyas kaninyo,tungod kay sa dihang gitawag ko kamo, wala kamo motubag,sa dihang misulti ako, wala kamo mamati;gibuhat hinuon ninyo ang daotanug gipili ang wala ko kahimut-i.”
13 Busa miingon ang Ginoong Dios,“Ang akong mga alagad buhong sa pagkaon apan kamo gutomon;magtagbaw sila sa ilimnon apan kamo uhawon;maglipay sila apan kamo pakaulawan;
14 mag-awit sila tungod sa kalipay,apan kamo manghilak tungod sa kaguol,ug motiyabaw tungod sa hilabihang kasakit sa balatian.
15 Ang ngalan nga inyong ibilin gamiton sa akong mga pinili ingon nga tunglo,ug Ako, ang Ginoong Dios, mopatay kaninyo.Apan laing ngalan ang akong itawag sa akong mga alagad.
16 Ang nagkinahanglan ug panalangin,mangaliyupo nga panalanginan siya sa Dios nga tinubdan sa kamatuoran,ug ang manumpa, manumpa sa ngalan sa Dios nga matinud-anonkay kalimtan na man ang mga kalisdanan kaniadto.”
17 Ang Ginoo miingon,“Tan-awa, magbuhat akog bag-ong langit ug bag-ong yutaug dili na hinumdoman ang tanang nangagi.