1 Miingon si Habakuk, “Mosaka ako sa tore, sa akong bantayanan, ug hulaton ko kon unsa ang isulti kanako sa Ginoo ug kon unsa ang iyang itubag sa akong reklamo.”
2 Mao kini ang tubag sa Ginoo kang Habakuk: “Isulat ug klaro sa sulatanan nga bato ang ipadayag ko kanimo aron sayon kining basahon.
3 Isulat lang una kini kay wala pa moabot ang gitakda nga panahon nga mahitabo kini. Apan sa dili madugay mahitabo gayod kini ug dili mapakyas. Kon madugay-dugay kini hulata lang, kay sigurado gayod nga mahitabo kini sa gitakda nga panahon.
4 Mao kini ang isulat:“Tan-awa ang mga garboso! Mga daotan silang tawo. Apan ang mga tawong matarong padayon nga magkinabuhi tungod sa ilang pagtuo ug pagtuman kanako.
5 Sa pagkatinuod, ang bahandi malimbongon. Ug ang garboso nga mga tawo nga hangol sa bahandi dili mahimutang ug dili makontento. Sama sila sa kamatayon nga walay pagkatagbaw. Mao kana ang hinungdan nganong ginabihag nila ang daghang mga nasod.
6 Apan bugalbugalan sila nianang mga nasora pinaagi sa masakit nga mga pulong nga nagaingon,“ ‘Alaot kamong nagapanguha sa mga butang nga dili inyo ug nagatigom ug bahandi pinaagi sa pagpamintaha. Hangtod kanus-a ba ninyo kini himuon?
7 “ ‘Kalit lang unya manimalos ang mga nasod nga gibihag ninyo, ug pakurogon nila kamo sa kahadlok, ug sila na usab ang mangilog sa inyong mga kabtangan.