1 Niadtong panahona nabalitaan ni Merodac Baladan nga anak ni Baladan nga hari sa Babilonia nga naayo na si Hezekia sa iyang sakit. Busa nagpadala siyag mga sulat ug regalo alang kang Hezekia.
2 Giabiabi pag-ayo ni Hezekia ang mga mensahero ug gipakita niya kanila ang sulod sa iyang tagoanan sa bahandi — mga pilak, mga bulawan, mga panakot, mga maayong matang sa lana, mga armas ug uban pa niyang mga bahandi. Wala gayoy bisan usa nga anaa sa iyang palasyo o gingharian nga wala niya ipakita kanila.
3 Unya, miadto si Propeta Isaias kang Haring Hezekia ug nangutana, “Diin gikan kadtong mga tawhana, ug unsay ilang tuyo?” Mitubag si Hezekia, “Gikan sila sa layong dapit, sa Babilonia.”
4 Nangutana pa gayod ang propeta, “Unsay ilang nakita dinhi sa imong palasyo?” Mitubag si Hezekia, “Nakita nila ang tanan dinhi sa akong palasyo. Wala gayoy bisan usa sa akong bahandi nga wala ko ipakita kanila.”
5 Unya miingon si Isaias kang Hezekia, “Pamatia kining mensahe sa Ginoo nga Makagagahom:
6 Moabot gayod ang panahon nga dad-on ngadto sa Babilonia ang tanang butang sa imong palasyo, ang tanan nga natigom sa imong mga katigulangan nga anaa pa hangtod karon. Wala gayoy mahibilin, ingon sa Ginoo.
7 Ug ang uban sa imong umaabot nga mga kaliwat pagabihagon, ug mahimo silang mga alagad sa palasyo sa hari sa Babilonia.”
8 Naghunahuna si Hezekia nga may kalinaw ug walay katalagman nga moabot sa iyang panahon. Busa miingon siya kang Isaias, “Maayo kanang mensahe sa Ginoo nga gisulti mo kanako.”