12 Kay daghan na ang atong mga sala atubangan sa Dios, ug mao kini ang nagapamatuod nga angay kitang silotan. Oo, nasayod kita nga kanunay kitang nagapakasala.
13 Misupak kita ug nagluib sa Ginoo. Mitalikod kita sa atong Dios. Gidaog-daog ug gilupigan nato ang uban. Nagasulti kita sa mga bakak nga giplano na natong daan.
14 Gisalikway na ang hustisya ug mipahilayo sa katarong. Wala nay makitang kamatuoran bisan asa. Ug ang kaligdong wala na tagda.
15 Oo, nawala na ang kamatuoran, ug ang mga nagalikay sa paghimog daotan ginalutos.Nakita kini sa Ginoo, ug wala niya ikalipay ang pagkawalay hustisya.
16 Natingala siya sa dihang iyang nakita nga wala gayoy bisan usa nga mitabang sa mga dinaog-daog, busa gigamit niya ang iyang gahom sa pagluwas kanila. Sa iyang pagkamatarong, tabangan niya sila.
17 Gamiton niya ingon nga taming sa dughan ang pagkamatarong ug ingon nga helmet ang kaluwasan. Ug ang pagpanimalos ug kasuko iyang isul-ob daw sama sa bisti.
18 Baslan niya ang iyang mga kaaway sumala sa ilang binuhatan; mahiagoman nila ang iyang kasuko. Panimaslan usab niya ang atua sa mga isla.