13 Ang bahandi sa Lebanon maimo — ang ilang mga kahoy nga pino, enebro, ug sipres — aron sa pagpatahom sa templo nga akong puloy-anan.
14 Ang mga kaliwat sa mga nagdaog-daog kanimo moduol kanimo nga magyukbo. Moluhod sa imong tiilan ang tanang mitamay kanimo, ug tawgon ka nila nga ‘Siyudad sa Ginoo’, o ‘Zion, ang Siyudad sa Balaang Dios sa Israel.’
15 Bisag gisalikway ka ug gidumtan, ug walay nagtagad kanimo kaniadto, himuon ko ikaw nga halangdon hangtod sa kahangtoran, ug ikalipay ka sa tanang henerasyon.
16 Atimanon ka sa mga nasod ug sa ilang mga hari sama sa usa ka bata nga gipasuso sa iyang inahan. Unya masayran mo nga ako mao ang Ginoo, ang imong Manluluwas ug Manunubos, ang Makagagahom nga Dios ni Jacob.
17 Ilisdan ko ang mga materyales sa imong templo — ang mga bronsi ilisdan kog bulawan, ang mga puthaw ilisdan kog plata, ang mga kahoy ilisdan kog bronsi, ug ang mga bato ilisdan kog puthaw. Ug molungtad diha kanimo ang kalinaw ug pagkamatarong.
18 Wala nay kagubot nga mahitabo diha sa imong yuta. Wala nay kalaglagan nga moabot kanimo. Magpalibot kanimo ang kaluwasan nga daw sa paril, ug magadayeg kanako ang mosulod sa imong mga pultahan.
19 “Dili mo na kinahanglan ang kahayag sa adlaw ug sa bulan, kay ako, ang Ginoo, mao na ang mahimo nimong kahayag hangtod sa kahangtoran. Ako nga imong Dios mao na ang imong himaya.