10 Yr oedd afon danllyd yn llifo allan o'i flaen.Yr oedd mil o filoedd yn ei wasanaethua myrdd o fyrddiynau'n sefyll ger ei fron.Eisteddodd y llys ac agorwyd y llyfrau.
11 Oherwydd sŵn geiriau balch y corn, daliais i edrych, ac fel yr oeddwn yn gwneud hynny lladdwyd y bwystfil a dinistrio'i gorff a'i daflu i ganol y tân.
12 Collodd y bwystfilod eraill eu harglwyddiaeth, ond cawsant fyw am gyfnod a thymor.
13 Ac fel yr oeddwn yn edrych ar weledigaethau'r nos,Gwelais un fel mab dyn yn dyfod ar gymylau'r nef;a daeth at yr Hen Ddihenydd a chael ei gyflwyno iddo.
14 Rhoddwyd iddo arglwyddiaeth a gogoniant a brenhiniaeth,i'r holl bobloedd o bob cenedl ac iaith ei wasanaethu.Y mae ei arglwyddiaeth yn dragwyddol a digyfnewid,a'i frenhiniaeth yn un na ddinistrir.
15 Yr oeddwn i, Daniel, wedi fy nghynhyrfu'n fawr, a brawychwyd fi gan fy ngweledigaethau.
16 Euthum at un o'r rhai oedd yn sefyll yn ymyl, a gofynnais iddo beth oedd ystyr hyn i gyd. Atebodd yntau a rhoi dehongliad o'r cyfan imi: