22 Die Mannen giengend gan Sodham weiter, aber dyr Herr blib non bei n Abryham steen.
23 Der Sel gsait: "Willst öbbenn aau önn Grechtn mitaynand mit n Gotloosn vernichtn?
24 Villeicht geit s fuchzg Grechte eyn derer Stat unt. Willst wirklich aau die vertilgn und nit öbbenn doch yn dönn Ort wögn dene fuchzg Grechtn dort vergöbn?
25 Dös kanst dennert nit machen, däßst de Grechtn gmainsam mit de Gotloosn umbringst. Dös hiess ja, allsand in ainn Topf z schmeissn. Nän, dös kanst nit machen! Haltt si dyr Richter über de gantze Welt öbbenn selbn nit an s Recht?"
26 Daa spraach dyr Herr: "Wenn i in dyr Stat Sodham fuchzg Grechte findd, gaa i ienertwögn yn n gantzn Ort vergöbn."
27 Dyr Abryham gantwortt: "Ietz haan i halt schoon aynmaal dyrmit angfangt, mit meinn Herrn z rödn, obwol i dyr lösste Drek bin.
28 Wenn ietz beispilsmaessig fümfe weeniger seind als wie fuchzge, gaast dann wögn dene Fümfe de gantze Stat vernichtn?" - "Nän", gsait yr, "i gaa s aau nit austilgn, wenn i dortn fümfyvierzge findd."