2 Daa gsait dyr Eisack: "Dös seghst ja selbn, däß i alt wordn bin. Und wann i stirb, waiß i nit.
3 Nimm deinn Pfeilbogn und Köcher und gee danhin und jag myr öbbs!
4 Pfraitt myr ayn gschmäckigs Maal zue, wie i s gern mag, und bring myr s zo n Össn, dyrmit i di sögn, ee däß i stirb."
5 Allssgfaer hiet d Rebika dös Gspraech zwischn yn n Eisack und seinn Sun Esau mitghoert. Wie dyr Esau schoon bei n Jagn hindan war,
6 gsait d Rebika zo irn Sun Jaaggen: "I haan ghoert, wie dein Vater zo deinn Bruedern Esau gsait haat:
7 'Bring myr ayn Wild zueher und richt myr ayn gschmäckigs Maal her; dann gaa i di vor n Herrn sögnen, ee däß i stirb.'
8 Ietz mörk gnaun auf, Bue, was i di haiß: