7 Daa gsait yr: "Ietz ist s decht non mittn eyn n Tag und non nit Zeit, d Vicher zammztreibn. Däßß is daa nit wässertß und aft geetß und weiterwaidtß?"
8 Daa gsagnd s: "Nän, dös geet nit, so lang non nit allsand Herddn zueherkemmen seind. Eerst dann kan myn dönn Stain von n Loch wöggschiebn und d Vicher wässern."
9 Wie yr non mit ien gschmätzt, war d Rachl mit irn Vatern seiner Herdd zueherkemmen. Si ghüett s nömlich.
10 Wie dyr Jaaggen d Rachl, de Tochter von n Läbän, yn seiner Mueter irn Bruedern, saah, gapackt yr dönn Stain, schob n von n Loch wögghin und gwässert s Vih von n Läbän, yn n Bruedern von seiner Mueter.
11 Aft gabusst yr d Rachl und fieng laut s Wainen an.
12 Dyr Jaaggen gsait yn dyr Rachl, däß yr ayn Brueder von irn Vatern ist und yn dyr Rebika ir Sun. Daa lief s dyrvon und gverzölt dös yn irn Vatern.
13 Wie dyr Läbän dös über n Jaaggenn, yn n Sun von seiner Schwöster, ghoert, lief yr iem zgögn; er ghalst und gabusst n und naam n mit eyn sein Dyrhaim. Dyr Jaaggen gverzölt yn n Läbän de gantze Gschicht.