7 Und bleib zvürderst starch und föst in dyr Ausfüerung von n Gsötz, wie s dyr mein Knecht Mosen göbn haat. Weich nit ent und nit herent dyrvon ab, dyrmitst in alln Glück haast, wasst aau anpackst!
8 Aus dönn Gsötzbuech sollst prödignen und drüber rödn und durchhinaus Tag und Nacht drüber naachsinnen, däßst aau gnaun dös tuest, was daa drinnsteet. Dann geet s dyr guet auf all deine Wög.
9 I haan dyr decht gsait: Bi muetig und starch! Also fircht di nity und hab kain Angst, denn dyr Herr ist mit dir bei alln, wasst unternimmst."
10 Daa befalh dyr Josen yn de Amptsleut:
11 "Geetß durch s Lager durchhin und schafftß yn de Leut an, sö sollnd si mit Wögzörung eindöcken, weil s in drei Täg über n Jordn umhin eyn dös Land zuer Naam einhintröchend, dös wo ien dyr Herr, iener Got, z Aign gibt!"
12 Und yn de Ruber, Gäder und yn n Mantznhalbstamm gsait dyr Josen:
13 "Innertß enk dran, was enk dyr Mosen, yn n Herrn sein Knecht, gebotn haat: Dyr Herr, enker Got, gewert enk Rue und gibt enk dös Land.