1 Wie s gantze Volk durch n Jordn durchhin war, gsait dyr Herr zo n Josenn:
2 "Wöltß aus n Volk zwölf Mänder aus, für aynn iedn Stamm ainn,
3 und schafftß ien an: 'Klaubtß daader aus n Jordn, daa wo de Priester föst und sicher gstanddn seind, zwölf Stäin ausher, nemtß is mit umhin und lögtß is daadl nider, woß dös naehste Maal nächtigtß.'"
4 Daa rief dyr Josen die zwölf Mänder zamm, wo yr aus de Isryheeler bestimmt hiet, für aynn iedn Stamm ainn,
5 und gsait ien: "Geetß vor n Bundesschrein von n Herrn, enkern Got, einhin hinst eyn d Mitt von n Jordn. Dort sollt si ayn Ieder aynn Stain eyn d Axl aufhinhöbn, also für aynn iedn Stamm von de Isryheeler ainn.
6 Sö sollnd unter enk ayn Zaichen sein. Wenn enk aynmaal enkerne Kinder fraagnd, für war die Stäin guet sein sollnd,
7 naacherd sagtß ien: 'Ja, die bedeuttnd, däß yn n Jordn seine Fluettn vor n Bundesschrein von n Herrn wie abgschnitn warnd, gnaun daa, wie dyr Bundesschrein einhinkaam. Drum seind die Stäin yn de Isryheeler ayn eebigs Gedächtniss.'"
8 D Isryheeler taatnd, was dyr Josen befolhen hiet, und naamend zwölf Stäin mittn aus n Jordn ausher, so vil, wie s isryheelische Stämm gaab. Yso hiet s dyr Herr yn n Josenn gsait. Sö naamend s yn iener Lögstat mit und gstöllnd s dort auf.
9 Und in dyr Mitt von n Jordn grichtt dyr Josen +aau zwölf Stäin auf, dort, wo de Priester gstanddn warnd, wo önn Bundesschrein truegnd. Die steend heut non dort.
10 Und de Priester, wo önn Schrein truegnd, blibnd mittn in n Jordn steen, hinst däß allss gscheghn war, was dyr Herr durch n Josenn yn n Volk befolhen hiet, aau ganz in n Sin von n Mosenn. S Volk gschaugt, däß s müglichst schnell durchhinkaam.
11 Wie dös gantze Volk entn war, zog aau dyr Schrein von n Trechtein umhin und wider yn n Volk voraus.
12 D Ruber, Gäder und dyr Mantzerhalbstamm zognd wolgrüstt yn de Isryheeler voraus, wie s ien dyr Mosen auferlögt hiet.
13 Stuckerer vierzgtauset Krieger warnd ien, wo vor n Bundesschrein eyn n Kampf eyn d Iereicher Au zognd.
14 Seln Tag gaab dyr Trechtein yn n Josenn ayn ganz ayn groosss Anseghn bei de gantzn Isryheeler, und mir hiet ayn sölcherne Eerfarcht vor iem als wie zeitlöbns vor n Mosenn.
15 Daa gsait dyr Herr zo n Josenn:
16 "Befilh yn de Priester, wo önn Schrein mit n Weistuem tragnd, däß s von n Jordn aufhersteignd!"
17 Daa befalh dyr Josen yn de Priester, von n Jordn ausherzkemmen.
18 Wie ietz de Priester mit n Bundesschrein von n Herrn aus n Jordnbött herausst warnd und ienerne Füess auf s Gstad kemmen warnd, floß ys Wasser von n Jordn zrugg, wo s hinghoert, und gagüsst aau s Uefer glei wider.
19 Eyn n zöntn Tag von n eerstn Maanet troch s Volk durch n Jordn und schlueg z Gilgal glei ooster Iereich s Lager auf.
20 Z Gilgal gstöllt dyr Josen die zwölf Stäin auf, wo myn aus n Jordn mitgnummen hiet.
21 Er gsait zo de Isryheeler: "Wenn iewet enkerne Kinder fraagnd: 'Päppy, für was seind n die Stäin daa guet?',
22 naacherd verzöltß is ien allss: 'Daa ist Isryheel aane Naßwerdn durch n Jordn durchher,
23 denn dyr Herr, enker Got, haat s Wasser von n Jordn vor enkerne Augn austrückln laassn, hinst däßß durchher wartß, gnaun yso wie s dyr Trechtein, enker Got, mit n Roormör gmacht, dös was yr vor ünserne Augn austrückln ließ, hinst däß myr durchhintrochen warnd.
24 Daa dran sollnd allsand Völker auf dyr Welt dyrkennen, däß d Macht von n Herrn grooß ist; und ös solltß allzeit önn Herrn, enkern Got, ferchtn.'"