2 und zo de Künig in n Nordn eyn n Gebirg obn und in n Blachfeld sunder n See Gneserett, in n Nidergau und auf de Dorer Hoehn in n Wöstn,
3 zo de Käninger in n Oostn und Wöstn, zo de Ämaurer, Hettn und Pereiser, zo de Iebser in n Gebirg und zo de Hiber an n Fueß von n Hermon z Mispn.
4 Daa gruckend allsand aus mit ienerne gantzn Harstn, so grooß und zalreich wie dyr Sand an n Mör. Sö warnd aau guet mit Roß und Streitwägn grüstt.
5 All die Künig hietnd si zammtaan und glögernd si mitaynand gögn Isryheel bei de Meromer Lackenn.
6 Dyr Herr gsait zo n Josenn: "Fircht di nit vor ien! Denn auf n Tag lög i s allsand dyrschlagner yn Isryheel z Füessn. Du gaast ienerne Pfär lömen und ienerne Wägn ankenddn."
7 Daa gruckt dyr Josen mit n gantzn Hör bei de Lackenn von Merom plitzlich gögn ien vor und fiel s an.
8 Dyr Herr gaab s yn de Isryheeler eyn d Hand; und d Isryheeler schluegnd s und gverfolgnd s hinst Grooß-Sidn und Warmbrunn und hinst eyn d Misper Öbnet in n Oostn. Sö gmachend s yso nider, däß nix von ien überblib.