7 Dyr Salman gweiht aau d Mitt von n Hof vor n Herrn seinn Templ, wie yr daadl de Brandopfer und Fäistnstücker von de Heilsopfer darbrang. Der Altter aus Brontz, dönn wo dyr Salman machen laassn hiet, haet nömlich die Brand- und Speisopfer und Fäistnstücker gar nit allsand fassn künnen.
8 Dyr Salman gfeiert dyrselbn mit n gantzn Isryheel, von dönn was von n Güptnbach hinst auf Hämet zue närrisch vil zammkemmen warnd, aau non s Laaubhüttnföst sibn Täg lang.
9 Eyn n achtn Tag hieltnd s ayn Föstsamnung. D Weih von n Altter hietnd s nömlich schoon sibn Täg lang gfeiert, und s Föst gadauert aau nonmaal sibn Täg lang.
10 Eyn n dreuyzwainzigstn Tag von n sibtn Maanet ließ dyr Künig s Volk wider haimgeen; und voller Freud und Glück warnd s ob dönn Guetn, wo dyr Trechtein yn n Dafetn, Salman und seinn Volk Isryheel zuekemmen laassn hiet.
11 Wie dyr Salman yn n Herrn seinn Templ und sein aigns Schloß vollenddt und allss an n Templ und seinn Pflast verwirklicht hiet, wie yr s blicht hiet,
12 erschin iem dyr Trechtein bei dyr Nacht und spraach zo iem: "I haan dein Gebet erhoert und dös Ort als Opferstat für mi dyrkoorn.
13 Wenn i önn Himml zuereib und kain Rögn meer fallt, older wenn i Heuschrackn schick, däß s enk s Land kalfrössnd, wenn i ayn Seuch über s Volk bring,