1 In Zesern glöbt ainer, wo Kornels hieß, ayn Haauptman in dyr sognenntn Wälischn Schar.
2 Er mit seinn gantzn Heiwisch war frumm und gotsfärchtig, gspenddt vil für arme Einhaimische und gabett reglmaessig gan n Herrgot.
3 Um dreu Naachmittag hiet yr ayn deuttliche Schau, däß ayn Engl bei iem eyn s Haus einherkaam und iem anspraach: "Kornels!"
4 Dyr Kornels gablickt n an und gfraagt ganz dyrschrocken: "Gueter Man, was ist n loos?" Er gaab iem Aufschluß: "Deine Gebeter und Almuesn haat dyr Herrgot gsabn; sö seind ankemmen bei iem.