4 Dyr Kornels gablickt n an und gfraagt ganz dyrschrocken: "Gueter Man, was ist n loos?" Er gaab iem Aufschluß: "Deine Gebeter und Almuesn haat dyr Herrgot gsabn; sö seind ankemmen bei iem.
5 Schick ietz ayn Öttlych Mannen auf Joppn und laaß dönn seln Simenn holn, wo aau non Peeters haisst!
6 Er ist z Hörberg bei aynn Gärber Simen, der was gan Mör abhin wont."
7 Wie der Engl, wo mit iem grödt hiet, furt war, rief dyr Kornels zween Hausknecht von iem und ainn von seine Burschn, was aau gotsfärchtig war.
8 Er wis s ein und gschickt s auf Joppn.
9 Eyn n naehstn Tag umerer zwölfe, wie die unterwögs warnd und schoon bald auf Joppn kaamend, stig dyr Peeters eyn s Dach zo n Bettn aufhin.
10 Hungrig wurd yr aft aau, und iem haet öbbs z össn angweigt. Dyrweil kocht wurd, wurd yr dyrbrottn.