8 Er wis s ein und gschickt s auf Joppn.
9 Eyn n naehstn Tag umerer zwölfe, wie die unterwögs warnd und schoon bald auf Joppn kaamend, stig dyr Peeters eyn s Dach zo n Bettn aufhin.
10 Hungrig wurd yr aft aau, und iem haet öbbs z össn angweigt. Dyrweil kocht wurd, wurd yr dyrbrottn.
11 Er saah önn Himml offen und ayn Schüssl auf d Erdn abherkemmen, wo ausgschaut wie ayn Tishdöck, dö wo an de vier Ögger aufghöngt war.
12 Daa drinn laagnd allerlai Vierfüessler, Gwürm und Vögl, wo myn syr grad denken kunnt.
13 Und ayn Stimm rief iem zue: "Stee auf, Peeters, schlacht und iß!"
14 Dyr Peeters aber gantwortt: "Herr, daa färcht i mi Sünddn! Non nie haan i diend öbbs Unweihs und Unrains gössn."